Και η συζήτηση για τους λεξαρίθμους συνεχίζεται.
(Χρησιμοποιώ εξ ανάγκης το σύμβολο # ως σαμπί διότι οι γραμματοσειρές στον υπολογιστή μου δεν περιέχουν το αντίστοιχο). Στον ανωτέρω πίνακα, γίνονται εύκολα αντιληπτά τά εξής :
1) η ταξινόμησις του αλφαβήτου σε 3 κάθετες εννεάδες , καθώς και σε 9 οριζόντιες τριάδες , (δίδονται δε και οι αντιστοιχίες αριθμών – γραμμάτων και παραθέτονται τά αθροίσματα των εννεάδων και των τριάδων αντιστοίχως).
2) οι 3 εννεάδες διαφέρουν μεταξύ τους μόνον στα μηδενικά πού προσδιορίζουν τις δεκάδες και τις εκατοντάδες. Έχουν δηλαδή κοινό «πυθμένα» πχ.[ Α Ι Ρ => 1, 1 0, 1 00 => 1 , 1 , 1 => 111 ]
3) Το άθροισμα όλων των γραμμάτων, δίδει τον αριθμό 4995 .
4) Όλα τά επι μέρους αθροίσματα, εννεάδων, τριάδων, ακόμη και το συνολικό, προστιθέμενα μεταξύ τους καταλήγουν πάντοτε στην εννεάδα [ 9 ] ως πυθμένα => εννεάς => νέον έν .
πχ. 45 + 450 + 4500 = 4995 => 4 + 9 + 9 + 5 = 27 => 2 + 7 = 9
111 + 222 + 333 + 444 + 555 + 666 + 777 + 888 + 999 = 3 + 6 + 9 + 12 + 15 + 18 + 21 + 24 + 27 = 135 => 1 + 3 + 5 = 9
Ακολουθούν οι ερμηνείες ορισμένων λέξεων, βάσει των οποίων θα γίνουν καλύτερα αντιληπτές οι εξισώσεις πού θα ακολουθήσουν. Δώστε επίσης λίγη προσοχή, στις φράσεις – λέξεις - εξισώσεις πού σκιάζονται με το ίδιο χρώμα.
Τεκμήριον :«απόδειξις αφανούς»,«απόδειξις αυτού πού δεν φαίνεται, του άγνωστου», //Πλάτων Definitiones 414e:2
Απόδειξις : «λόγος συλλογιστικός αληθής, εμφανιστικός διά προγιγνωσκομένων», «λόγος αληθινός προερχόμενος από συνυπολογισμό πολλών επι μέρους δεδομένων, πού φανερώνει μέσω αυτών πού είναι ήδη γνωστά» //Πλάτων Definitiones 414e:2
Όνομα : «όνομα άρα διδασκαλικόν τί εστίν όργανον και διακριτικόν της ουσίας, ώσπερ κερκίς υφάσματος », «επομένως το όνομα, είναι το όργανο πού μας διδάσκει και καθορίζει την ουσία των όντων, ότι ακριβώς κάνει η σαϊτα για το ύφασμα », //Πλάτων Κρατύλος 388 b:13
ONOMA => NOOMA (αναγραμ.) => NOHMA (εκ του νοός με τροπή του ενός εκ των δύο Ο σε Η ).
4182 = ΤΟ ΑΙΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (το αίτιον της κινήσεως του κόσμου),
4182 = ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΤΟΜΗΣ (το μυστήριον της χρυσής τομής, [sectio aurea], η θεία αναλογία, η τομή ενός δοθέντος ευθύγραμμου τμήματος σε μέσον και άκρον λόγον, δηλαδή σε δύο τμήματα από τα οποία το μεγαλύτερον είναι μέσον ανάλογον του όλου και του υπολοίπου, [ΑΒ/ΑΓ=ΑΓ/ΓΒ]),
Απ.: Από το παραπάνω πρέπει να συμπεράνουμε ότι το αίτιον της κινήσεως του κόσμου είναι το μυστήριον της χρυσής τομής; Από που και ως που; Αυτό είναι προφανώς λάθος, πράγμα που λέει ότι ή αυτό που λέτε, ότι δηλαδή στην ελληνική γλώσσα έχουν κωδικοποιηθεί γνώσεις, είναι λάθος ή ότι αν έχουν κωδικοποιηθεί, είναι λανθασμένες γνώσεις.
4183 = ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (απόδειξις συνάφειας αριθμών και γραμμάτων),
4184 = ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ (αριθμός τέσσαρες χιλιάδες και εννιακόσια και εννενήκοντα και πέντε σημαίνει, [ 4995 ]),
4184 = Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙ (η αναλογία αριθμών των γραμμάτων εστι),
4184 = Ο ΚΑΝΩΝ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΕΣΤΙ (ο κανών των Πυθαγορείων εστι, [κανών, μονόχορδο προσδιορισμού των τόνων, όργανο που παλλόμενο βγάζει μια σταθερή συχνότητα, μονάδα μήκους ίση με 3.0816 μέτρα ή 10 πόδες, κάθε ευθύ ξύλο που χρησιμεύει στο ίσιωμα, λαβή εσωτερική ασπίδας, αντί, «εξάρτημα αργαλειού», φάλαγγα ζυγαριάς, ζυγαριά, ρίγα, χάρακας, χαράκι, γνώμων, πήχης των μαθηματικών και των οικοδόμων ], [« ...τά τέ μονόχορδα φαίνεσθαι, ά δή και φανδούρους καλούσιν οι πολλοί, κανόνας δέ οι Πυθαγορικοί» //Νικομάχου Πυθαγορείου Γερασηνού Αρμονικόν εγχειρίδιον 4,1:17]),
4184 = Ο ΚΩΔΙΞ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (ο κώδιξ του Ελληνικού Αλφαβήτου εστί),
4184 = ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΣΤΙ (το μέγα μυστικόν των αριθμών εστι),
Απ.: Θα ήθελα εδώ να σημειώσω κάτι το οποίο βλέπω και στις επόμενες ισοψηφίες σας. Από την παράθεση που κάνετε, βλέπω ότι παρουσιάζετε και λεξαρίθμους που δεν είναι ίσοι, αλλά διαφέρουν κατά μια ή δυο μονάδες. Με αυτό φαίνεται να υπονοείτε ότι οι φράσεις με λεξαρίθμους που διαφέρουν λίγο, έχουν συσχέτιση. Αν όντως κάνετε κάτι τέτοιο, τότε λυπάμαι αλλά αυτό δεν είναι μαθηματική ακρίβεια αλλά το "πάνω-κάτω" που κάνει και ο κ. Αργυρόπουλος. Όταν λοιπόν λέτε "Η αριθμολογία στην πρακτική της εφαρμογή, χρησιμοποιώντας τίς αριθμητικές τιμές πού αντιστοιχούν στο καθένα από τά γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου και κατόπιν αθροίζοντας τις τιμές των γραμμάτων ενός ονόματος ή φράσεως και συγκρίνοντάς τα με ονόματα ή φράσεις πού έχουν ισόψηφο άθροισμα, επιχειρεί να καταδείξη ότι όταν συμβαίνει αυτό, τότε τά συγκρινόμενα μεταξύ των ονόματα ή φράσεις συνδέονται μεταξύ των εννοιολογικώς και σε πολλαπλά επίπεδα [...]" τότε θα ήταν σωστό να παραθέτετε μόνο φράσεις που έχουν το ίδιο λεξαριθμικό άθροισμα. Το περίπου δεν λέει τίποτα, πέρα ίσως από την προθυμία σας να αμβλύνετε το πεδίο εφαρμογής της παραπάνω σας πρότασης.
4357 = ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΙΣΟΝ ΠΡΟΣ ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΧΙΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ (άθροισμα ίσον προς τετράκις χίλια και εννιακόσια και εννενήκοντα και πέντε [ 4995 ]),
4357 = ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΤΤΗΣ ΕΣΤΙ (το αλφάβητον της Ελληνικής γλώττης εστι),
4691 = ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (απόδειξις της συνάφειας αριθμών και γραμμάτων),
Απ.: Εδώ, αλλά και σε παρόμοιες ισοψηφίες παρακάτω, προσπαθείτε ν' αποδείξετε ότι ο ισχυρισμός σας για τους λεξαρίθμους είναι σωστός, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους λεξαρίθμους. Μα αυτό ακριβώς είναι και το ζητούμενο! Κοινώς, προϋποθέτετε το ζητούμενο .
4691 = ΟΜΙΚΡΟΝ ΠΙ ΥΨΙΛΟΝ ΘΗΤΑ ΑΛΦΑ ΓΑΜΜΑ ΟΜΙΚΡΟΝ ΡΩ ΑΛΦΑ ΣΙΓΜΑ (όμικρον πί ύψιλον θήτα άλφα γάμμα όμικρον ρώ άλφα σίγμα, [τά γράμματα της φράσεως Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ]),
4692 = ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΓΑΜΜΑ ΔΕΛΤΑ ΕΨΙΛΟΝ ΣΤΙΓΜΑ ΖΗΤΑ ΗΤΑ ΘΗΤΑ ΕΙΣΙΝ (τά γράμματα άλφα, βήτα, γάμμα, δέλτα, έψιλον, στίγμα, ζήτα, ήτα, θήτα, εισιν, [η πρώτη εννεάς του Ελληνικού αλφαβήτου),
4756 = Η ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙΝ (η απόδειξις συνάφειας αριθμών και γραμμάτων εστιν),
4756 = Η ΓΗ Η ΘΑΛΑΤΤΑ Ο ΑΗΡ ΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ Ο ΠΟΝΤΟΣ Ο ΩΚΕΑΝΟΣ (η γή η θάλαττα ο αήρ οι αστέρες ο ουρανός ο πόντος ο ωκεανός, [«αριθμώ δε τά πάντ΄ επέοικε», «τα πάντα έχουν ποιηθεί από τον αριθμόν», Πυθαγόρειο άκουσμα ή απόσπασμα εκ τού απολεσθέντος «Ιερού Λόγου» του Πυθαγόρου]),
Απ.: Αδυνατώ να καταλάβω το πως συσχετίζετε την παραπάνω ισοψηφία. Η απόδειξις συνάφειας αριθμών και γραμμάτων είναι η γη, η θάλασσα, ο αέρας, τα άστρα, ο ουρανός, ο πόντος και ο ωκεανός; Αυτά είναι τα πάντα; Γιατί όχι και τα όρη, τα ποτάμια, τα ρυάκια, η πανίδα, η χλωρίδα κλπ κλπ κλπ; Το ξέρουμε το γιατί βέβαια. Γιατί δεν θα έβγαινε η ισοψηφία αλλιώς. Αν πάντως θέλατε να προσεγγίσετε περισσότερο την αρχαία σκέψη, θα μπορούσατε να αναφέρετε μόνο τα 5 στοιχεία που θεωρούσε ο αριστοτέλης ότι αποτελούσαν το ον, δηλαδή τα πάντα. Αλλά και πάλι, ο καθένας μπορεί να θεωρήσει κατά το δοκούν ότι θέλει. Αυτό είναι το βασικότερο πρόβλημα της λεξαριθμικής "θεωρίας". Επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του "χρήστη" να κάνεις ερμηνείες των ισοψηφιών και να συσχετίζει τα ασυσχέτιστα. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι επιστήμη. Είναι ένα νοητικό παιχνίδι για να περνάει η ώρα.
4756 = ΤΕΚΜΗΡΙΟΥΣΙ ΣΥΝΑΦΕΙΑΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (τεκμηριούσι συνάφειαν αριθμών και γραμμάτων),
4756 = ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΕΑΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ (πρώτη εννεάς των αριθμών αποκαλύπτει, [123456789, ΑΒΓΔΕςΖΗΘ]),
4342 = ΚΛΕΙΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΣΟΦΙΑΣ (κλείς ευρέσεως ονομάτων σοφίας),
4343 = ΤΟ TEKMHΡΙΟΝ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (το τεκμήριον συνάφειας αριθμών και γραμμάτων),
4964 = Η ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΕΝΝΕΑΔΑΣ ΕΣΤΙΝ (η διαίρεσις του Ελληνικού Αλφαβήτου εις τρείς εννεάδας εστιν),
4964 = ΜΕΤΡΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (μετρικόν σύστημα του Ελληνικού αλφαβήτου εστι),
4965 = MYΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΝΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ (μυστική σημασία αριθμού τέσσαρες χιλιάδες εννιακόσια εννενήκοντα πέντε [ 4995 ]),
5067 = Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (ο αριθμός των γραμμάτων του αλφαβήτου),
5067 = ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΑ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (τεκμηρίωμα συνάφειας αριθμών και γραμμάτων),
5206 = ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙ (απόδειξις της συνάφειας αριθμών και γραμμάτων εστι),
5207 = Η ΑΡΙΘΜΗΣΙΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ (η αρίθμησις των γραμμάτων τού ονόματος εστιν), (« όνομα άρα διδασκαλικόν τί εστίν όργανον και διακριτικόν της ουσίας, ώσπερ κερκίς υφάσματος», «επομένως το όνομα είναι το όργανο πού μας διδάσκει και καθορίζει την ουσία των όντων, ότι ακριβώς κάνει η σαϊτα για το ύφασμα», //Πλάτων Κρατύλος 388 b:13), [Βλ. και τά σχόλια στον αριθμό 4184 = O ΚΑΝΩΝ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΕΣΤΙ],
ακόμη και σ΄αυτόν τον ίδιο τον αριθμό ( 4995 ) μπορούμε να διαπιστώσουμε :
4995 = ΤΟ ΑΕΙΓΕΝΕΣ ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (το αειγενές τεκμήριον συναφειας αριθμών και γραμμάτων),
4995 = ( Α+Β+Γ+Δ+Ε+ ς +Ζ+Η+Θ+ Ι+Κ+Λ+Μ+Ν+Ξ+Ο+Π+ Q + Ρ+Σ+Τ+Υ+Φ+Χ+Ψ+Ω + # = 4995),
4995 = ( 1+2+3+4+5+6+7+8+9 + 10+20+30+40+50+60+70+80+90 +100+200+300+400+500+600+700+800+900 = 4995 ), [βλ. και πίνακα],
4995 = (ΡΙΑ+ΣΚΒ+ΤΛΓ+ΥΜΔ+ΦΝΕ+ΧΞς+ΨΟΖ+ΩΠΗ+#QΘ= 4995 ),
4995 = (111+222+333+444+555+666+777+888+999= 4995 ), [βλ. και πίνακα]
4995 = (4+9+9+5=27), [όσα και τά στοιχεία του Ελληνικού Αλφαβήτου, με πυθμένα και πάλιν την εννεάδα (2+7= 9 ],
4995 = [4995 : 45 =111= ΡΙΑ ]), [βλ. και πίνακα]
4996 = TEKMHΡΙΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙ (τεκμήριον της συνάφειας αριθμών και γραμμάτων εστι),
Σε ότι δε αφορά τά αρχικά στοιχεία Α, Ι, Ρ , των 3 εννεάδων του Ελληνικού Αλφαβήτου και την αναγωγή της αριθμητικής τους αξίας υπό των Πυθαγορείων στην μονάδα (ΠΥΘΜΗΝ), [ουσιαστικά δηλαδή απλοποιούσαν δεκάδες και εκατοντάδες σε μονάδες, καταλήγοντας σε μία εννεάδα, την πρώτη εννεάδα από την οποία ο καθείς από τους εννέα αριθμούς πέρα από την καθαρά μαθηματική, είχε ανάλογη εσωτερική και μυστηριακή ερμηνεία], μπορούμε να διαπιστώσουμε τά εξής :
5284 = ΕΨΙΛΟΝ ΨΙ ΙΩΤΑ ΛΑΜΒΔΑ ΟΜΙΚΡΟΝ ΝΥ ΝΥ ΥΨΙΛΟΝ (έψιλον, ψί, ιώτα, λάμβδα, όμικρον, νύ, νύ, ύψιλον, [τά γράμματα της φράσεως: ΕΨΙΛΟΝ ΝΥ ( ΕΝ )]), [ 5284 => 5+2+8+4=19 => 1+9 = 10 => 1+0 = 1 παρατηρούμε ότι ακόμη και ο αριθμός 5284 πού αντιστοιχεί στην φράση ΕΨΙΛΟΝ ΝΥ δηλαδή ΕΝ υποδηλώνει με τον πυθμένα του την μονάδα, το έν, 1 ]
5284 = ΠΩΣ ΟΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟΙ ΤΩΝ ΦΘΟΓΓΩΝ ΛΟΓΟΙ ΕΥΡΕΘΗΣΑΝ (πώς οι αριθμητικοί λόγοι των φθόγγων ευρέθησαν;),
5284 = ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΜΕΤΡΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (μυστικον μετρικόν σύστη μα Ελληνικού αλφαβήτου εστι),
5284 = ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΓΑΜΜΑ ΔΕΛΤΑ ΕΨΙΛΟΝ ΣΤΙΓΜΑ ΖΗΤΑ ΗΤΑ ΘΗΤΑ ΟΡΙΖΟΥΣΙ (τά γράμματα άλφα, βήτα, γάμμα, δέλτα, έψιλον, στίγμα, ζήτα, ήτα, θήτα, ορίζουσι, [η πρώτη εννεάς του Ελληνικού αλφαβήτου),
5284 = ΤΟ ΙΣΟΨΗΦΟΝ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ Α Ι Ρ (το ισόψηφον των στοιχείων Α, Ι, Ρ [άλφα, ιώτα, ρώ]),
5285 = Η ΚΛΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (η κλείς αποκαλύψεως του Ελληνικού αλφαβήτου),
Παρατηρούμε καί διαπιστώνουμε ότι :
Όλες οι εννοιολογικές - νοηματικές αναλογίες πού διέπουν τίς ανωτέρω εξισώσεις συνδέονται αντίστοιχα καί αρμονικά μέ αντίστοιχες μαθηματικές αναλογίες.
Σάν επισφράγισμα αυτής τής διαπιστώσεως παραθέτω μία ακόμη επαλήθευση τής απολύτου ''διαποτίσεως'' τών γραμμάτων τού Ελληνικού Αλφαβήτου από τίς ενέργειες καί λειτουργίες τών αριθμών :
Είδαμε ότι τό άθροισμα τών 27 στοιχείων τού Ελληνικού Αλφαβήτου ισούται μέ τόν αριθμόν 4995.
Άρα η διαίρεσις τού αριθμού αυτού διά τών 27 στοιχείων του (4995 / 27 = 185), μάς δίδει τήν αριθμητική τιμή πού αντιστοιχεί στό καθένα από τά 27 στοιχεία, υπό τήν έννοια ότι ο αριθμός 4995 αποτελείται από 27 ίσα μέρη μέ αριθμητική τιμή 185 .
Λογικά λοιπόν γιά νά μπορούμε νά ομιλούμε γιά συνάφεια καί σαφή σχέση μεταξύ αριθμών καί γραμμάτων, θά πρέπει οπωσδήποτε ο αριθμός 185 νά παραπέμπει εννοιολογικώς σέ κάτι αντίστοιχο σέ επίπεδο γραμμάτων πλέον.
Καί πράγματι : 185 = ΓΡΑΜΜΑ ( Γ =3+ Ρ =100+ Α =1+ Μ =40+ Μ =40+ Α =1 => 185 ),
οπότε ισχύει 27Χ185=4995 < = > 27 Χ ΓΡΑΜΜΑ => 27 ΓΡΑΜΜΑΤΑ => ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ καί πράγματι στόν αριθμό 4995 εμπεριέχονται συμβολικώς οι τρείς εννεάδες του καθώς (4)99(5) => 99(4+5) => 999 οι οποίες τελικώς ανάγονται στήν αρχική πρώτη εννεάδα 9+9+9 =27 => 7+2 = 9
Να γιατί λοιπόν ο Όμηρος και ο Ησίοδος ξεκινούν από τις Μούσες και όλοι γενικά οι φιλόσοφοί μας τις υμνούν και τις σέβονται.
832 = ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΑΙ (εννέα Μούσαι),
832 = ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΒΓΔΕςΖΗΘ (τά γράμματα α, β, γ, δ, ε, ς, ζ, η, θ, [η πρώτη εννεάς του Ελληνικού αλφαβήτου]),
[τά οποία ήδη γνωρίσαμε καί δεν είναι ουσιαστικά τίποτε άλλο, παρά συμβολικές παραστάσεις του μετασχηματισμού των 9 αριθμών «1,2,3,4,5,6,7,8,9» από τον «κόσμο των ιδεών» του Πλάτωνος στο δικό μας επίπεδο αντιλήψεως].
Αν τώρα δεν σας ικανοποιεί η αριθμητική και μόνον αναφορά των εννέα Μουσών, ορίστε και μερικές ονομαστικές :
7672 = Η ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΙΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΕΝΝΕΑΔΑΣ ΕΣΤΙΝ (η διακόσμησις των γραμμάτων του Ελληνικού αλφαβήτου εις τρείς εννεάδας εστιν),
7672 = ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΛΕΙΩ ΕΥΤΕΡΠΗ ΘΑΛΕΙΑ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΕΡΑΤΩ ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (τά ονόματα Κλειώ Ευτέρπη Θάλεια Μελπομένη Τερψιχόρη Ερατώ Πολύμνια Ουρανία και Καλλιόπη, [οι εννέα Μούσες]),
3272 = Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (η μαθηματική δομή τού Ελληνικού αλφαβήτου),
3272 = ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΖΗΝΟΣ ΕΡΙΓΔΟΥΠΟΙΟ ΘΥΓΑΤΡΕΣ («Μνημοσύνης και Ζηνός εριγδούποιο θυγάτρες», «θυγατέρες της Μνημοσύνης και του βροντερού Διός [οι Μούσες]», //ΟρφΥμ.76:1),
7763 = Η ΕΦΑΡΜΟΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΝ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (η εφάρμοσις των μαθηματικών νόμων εν τη δομή τού Ελληνικού Αλφαβήτου),
7763 = Η ΚΛΕΙΩ Η ΕΥΤΕΡΠΗ Η ΘΑΛΕΙΑ Η ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ Η ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ Η ΕΡΑΤΩ Η ΠΟΛΥΜΝΙΑ Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΕΙΚΟΝΙΖΟΥΣΙ (η Κλειώ η Ευτέρπη η Θάλεια η Μελπομένη η Τερψιχόρη η Ερατώ η Πολύμνια η Ουρανία και η Καλλιόπη εικονίζουσι, [οι εννέα Μούσες]),
8903 = ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΔΙΑ ΤΡΙΩΝ ΕΝΝΕΑΔΩΝ (διακόσμησις των στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου διά τριών εννεάδων),
8904 = ΚΛΕΙΩ ΕΥΤΕΡΠΗ ΘΑΛΕΙΑ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΕΡΑΤΩ ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΥΜΒΟΛΟΓΡΑΦΟΥΣΙ (Κλειώ Ευτέρπη Θάλεια Μελπομένη Τερψιχόρη Ερατώ Πολύμνια Ουρανία Καλλιόπη συμβολογραφούσι , [οι εννέα Μούσες]),
5127 = ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (απόδειξις της μαθηματικής δομής του Ελληνικού Αλφαβήτου εστι),
5127 = ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΓΑΜΜΑ ΔΕΛΤΑ ΕΨΙΛΟΝ ΣΤΙΓΜΑ ΖΗΤΑ ΗΤΑ ΘΗΤΑ (τά στοιχεία άλφα, βήτα, γάμμα, δέλτα, έψιλον, στίγμα, ζήτα, ήτα, θήτα, [η πρώτη εννεάς του Ελληνικού αλφαβήτου),
5127 = ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΙΕΡΙΔΩΝ ΜΟΥΣΩΝ (φωνή των Πιερίδων Μουσών),
6492 = ΘΡΕΠΤΕΙΡΑΙ ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΤΕΙΡΑΙ ΚΑΙ ΝΟΟΥ ΕΥΔΥΝΑΤΟΙΟ ΚΑΘΗΓΗΤΕΙΡΑΙ ΑΝΑΣΣΑΙ («θρέπτειραι ψυχής, διανοίας ορθοδότειραι και νόου ευδυνάτοιο καθηγήτειραι άνασσαι», «[εσείς οι Μούσες], τρέφετε την ψυχήν, δίδετε ορθήν κατεύθυνσιν στην διανόησιν, και είσθε αι οδηγοί βασίλισσαι του δυνατού νού», //ΟρφΥμ.76:5-6),
6493 = ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (το τεκμήριον της μαθηματικής κατασκευής του Ελληνικού Αλφαβήτου εστι),
6494 = Η ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (η διάταξις των στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου),
7119 = ΕΨΙΛΟΝ ΝΥ ΝΥ ΕΨΙΛΟΝ ΑΛΦΑ ΜΥ ΟΜΙΚΡΟΝ ΥΨΙΛΟΝ ΣΙΓΜΑ ΑΛΦΑ ΙΩΤΑ (έψιλον, νύ, νύ, έψιλον, άλφα, μύ, όμικρον, ύψιλον, σίγμα άλφα, ιώτα, [τά γράμματα της φράσεως ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΑΙ ]),
7119 = Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΓΡΑΜΜΑΣΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙΝ (η επιστήμη των αριθμών εν τοις γράμμασι του Ελληνικού Αλφαβήτου εστιν),
7120 = ΕΦΑΡΜΟΣΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΝ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΕΣΤΙ (εφάρμοσις μαθηματικών νόμων εν τη δομή τού Ελληνικού Αλφαβήτου εστι),
7121 = Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΕΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ (η πρώτη εννεάς των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου σημαίνει, [Α, Β, Γ, Δ, Ε, ς, Ζ, Η, Θ, άλφα, βήτα, γάμμα, δέλτα, έψιλον, στίγμα, ζήτα, ήτα, θήτα,]),
6546 = ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΓΡΑΜΜΑΣΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (επιστήμη των αριθμών εν τοις γράμμασι του Ελληνικού Αλφαβήτου),
6546 = ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΝΝΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΣΙ (τά πρώτα εννέα γράμματα Ελληνικού αλφαβήτου αποκαλύπτουσι, [Α, Β, Γ, Δ, Ε, ς, Ζ, Η, Θ, άλφα, βήτα, γάμμα, δέλτα, έψιλον, στίγμα, ζήτα, ήτα, θήτα, η πρώτη εννεάς του Ελληνικού αλφαβήτου]),
6547 = Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (η μέθοδος αποκρυπτογραφήσεως της γλώσσης του Θεού),
Απ.: Η γλώσσα του Θεού; Μάλιστα. Υποθέτω ότι την ελληνική την παρέδωσε ο ίδιος ο Θεός στους έλληνες, οι οποίοι και αποτελούσαν ενιαία εθνολογική οντότητα ανέκαθεν. Μήπως είμαστε και ο περιούσιος λαός;
Άν κάτω από αυτήν τήν οπτική ξαναδιαβάσετε π.χ στον Ησίοδο, Όμηρο,Καλλίμαχο, Πίνδαρο, Ορφικό ύμνο Μουσών, κτλ. τις αναφορές πού κάνουν σχετικά με τις Μούσες, θά εκπλαγήτε από τήν ασύλληπτη σοφία μέ τήν οποίαν οι πρόγονοί μας αλληγόρησαν τά μυστικά τού θεού, τής δημιουργίας τού σύμπαντος , καί τού κατ' εικόναν καί καθ΄ομοίωσιν τελειότερου δημιουργήματός του τού ανθρώπου.
Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ, ότι ακούγεται υπερβολικό και προκαλεί αυθόρμητα την δυσπιστία σε έναν λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο, διότι αγγίζει σχεδόν τά όρια του μεταφυσικού.
Απ.: Χαίρομαι που αντιλαμβάνεστε ότι ακούγεται υπερβολικό και ότι προκαλεί αυθόρμητα δυσπιστία σε ένα λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Λυπάμαι όμως που δεν αποδέχεστε ότι είναι υπερβολικό.
Ως τόσο και συμβαίνει και λειτουργεί όπως και να το περιγράψη κανείς, με λόγια ή προτάσεις, με αριθμούς ή ονόματα, διότι, όταν αυτά συνδέονται πραγματικά, τότε αυτό θα εκφρασθή τόσον μέσα από τους αριθμούς, όσον και μέσα από τά γράμματα :
3299 = ΑΛΗΘΕΣ ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΟΡΘΟΤΗΤΟΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΕΣΤΙ (αληθές τεκμήριον ορθότητος ονόματος εστι, ΠλΚρατ. 384 b :6),
3299 = ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ (μέγα μυστικόν των αριθμών),
3299 = ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ (πρόοδος του Ελληνικού αλφαβήτου),
3300 = ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΝ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΕΣΤΙ (απίστευτον και όμως αληθινόν εστί),
3301 = ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (γεωμετρική απεικόνισις της δημιουργίας),
3301 = ΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΕΣΤΙ (γραφή της θείας γλώσσης εστι),
Οι Εννέα Μούσες λοιπόν, πού τώρα πλέον γνωρίσαμε ότι είναι ο συμβολισμός των εννέα αριθμών ( 1,2,3,4,5,6,7,8,9) στην ιδεατή μορφή τους και όχι μόνον σε επίπεδο μετρήσεων ή ποσοτήτων,
Θα πρέπει λογικά ωσάν εμπνεύστριες (εν-πνεύστριες, πνέουν το έν), και λειτουργοί του Δημιουργού ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ , να γνωρίζουν και να σηματοδοτούν τά δημιουργικά μαθηματικά πρότυπα πού απαντώνται παντού στο σύμπαν και αναγνωρίζονται από την επιστήμη, ως συμπαντικές μαθηματικές σταθερές , γνωστές τοίς πάσι, ως π και φ .
Πράγματι λοιπόν :
1882 = ΑΙ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΑΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΣΙΝ (αι εννέα Μούσαι σημαίνουσιν),
1883 = ΕΝ ΕΞ ΕΝ ΟΚΤΩ ΜΗΔΕΝ ΤΡΙΑ (έν, έξ, έν, οκτώ, μηδέν, τρία, [οι πρώτοι έξι αριθμοι του Φ:1,61803 … ]),
1883 = ΤΡΙΑ ΕΝ ΤΕΣΣ E ΡΑ ΕΝ ΠΕΝΤΕ ΕΝΝΕΑ (τρία, έν, τέσσερα, έν, πέντε, εννέα, [οι πρώτοι έξι αριθμοί του Π:3,14159 … ]),
Αυτό, το καταθέτω ως απάντηση, στην ομολογουμένως πολύ αυστηρή και εκ του αποτελέσματος άδικη κριτική πού ασκείται στον κ. Αργυρόπουλο όχι μόνο από εσάς, αλλά και από πολλούς άλλους, εστιάζοντες όχι στην ουσία, αλλά σε επιχειρήματα πού έχουν να κάνουν με τον «ακριβή προσδιορισμό», ή τον ακριβή αριθμό των δεκαδικών ψηφίων, ενώ ο άνθρωπος δικαίως φωνάζει και διαμαρτύρεται ότι πρόκειται για ΑΡΡΗΤΟΥΣ και ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥΣ αριθμούς ….ιδού λοιπόν, με πέντε δεκαδικά και μάλιστα και για τους δύο αριθμούς…..
Απ.: Βασικά εμείς φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε ότι πρόκειται για άρρητους και υπερβατικούς αριθμούς. Μάλλον τα έχετε παρανοήσει τα πράγματα γιατί σαν άρρητοι αριθμοί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να εκφραστούν σαν κλάσμα ακεραίων. Πως να το κάνουμε δηλαδή. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. Όταν λοιπόν κάποιος ισχυρίζεται ότι το π έχει κωδικοποιηθεί στην ελληνική σαν κλάσμα ακεραίων, τότε σφάλλει.
Η δικιά σας "απόδειξη" από την άλλη, είναι ακόμα πιο θολή και από του κύριου Αργυρόπουλου. Η εννέα μούσες είναι ο χρυσός αριθμός και το π; Τα λέτε σοβαρά αυτά ή κάνετε χιούμορ; Και εν πάση περιπτώσει δεν θα έπρεπε να είναι "ΕΝ ΚΟΜΜΑ ΕΞ ΕΝ ΟΚΤΩ ΜΗΔΕΝ ΤΡΙΑ (1,61803...)" και "ΤΡΙΑ ΚΟΜΜΑ ΕΝ ΤΕΣΣEΡΑ ΕΝ ΠΕΝΤΕ ΕΝΝΕΑ (3,14159 …)"; Και αυτές οι ...τελίτσες που πήγαν; Στρογγυλοποιήθηκαν;
Τις σταθερές αυτές και την δημιουργία του σύμπαντος σύμφωνα με τά πρότυπά τους, θα τις βρούμε και
σε έναν από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους μας τον Ηράκλειτο .
«ΚΟΣΜΟΝ ΤΟΝΔΕ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΘΕΩΝ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΑΛΛ ΗΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ ΑΠΤΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ » (//Ηράκλ.Απ.30),
4185 = ΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑΙ ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΙΝ (αι συμπαντικαί σταθεραί πί [π : 3,14159 ] και φί [φ : 1.6180]δημιουργούσιν),
4185 = ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ ΑΠΤΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ (πυρ αείζωον απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα // ΗρΑπ. 30),
2820 = ΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑΙ ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ (αι συμπαντικαί σταθεραί πί [π : 3,14159 ] και φί [φ : 1.6180]),
2820 = Ο Ι ΡΥΘΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ (οι ρυθμοί του σύμπαντος),
2820 = ΦΥΣΙΝ ΟΧΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ (φύσιν οχεί και έχει σημαίνει, «την φύσιν κινεί και συγκρατεί» //ΠλΚρατ.400 b :2),
4532 = ΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑΙ ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΣΙΝ (αι συμπαντικαί σταθεραί πί [π : 3,14159 ] και φί [φ : 1.6180]αποκαλύπτουσιν),
4532 = ΠΑΝ ΟΡΑΤΟΝ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΝ ΠΛΗΜΜΕΛΩΣ ΕΚ ΤΗΣ ΑΤΑΞΙΑΣ ΕΙΣ ΤΑΞΙΝ ΗΓΑΓΕΝ (πάν ορατόν κινούμενον πλημμελώς εκ τής αταξίας εις τάξιν ήγαγεν, [όλον τό ορατόν σύμπαν πού ήταν σέ ακανόνιστη κίνηση, από τήν αταξίαν τό οδήγησε στήν τάξιν]//Πλ.Τίμ.30 a :3-5),
4532 = ΣΟΦΙΑ ΘΕΟΥ ΕΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩ ΑΠΟΚΕΚΡΥΜΜΕΝΗ ΕΣΤΙ (σοφία Θεού εν μυστηρίω αποκεκρυμμένη εστι //Α΄Κορινθ.2:7),
Όταν δε, το σύμπαν ολόκληρο δημιουργήθηκε και άγεται με πρότυπο αυτές τις σταθερές, σημαίνει ότι και το Αλφάβητον, λογικά θα πρέπει να διέπεται από τά ίδια πρότυπα και νόμους :
8192 = Η ΑΡΡΗΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ (η άρρητος λειτουργία των συμπαντικών μαθηματικών σταθερών πι [π : 3,14159]και [φ : 1,6180]),
8193 = ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΙΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΔΙΑ ΤΡΙΩΝ ΕΝΝΕΑΔΩΝ (διακόσμησις των γραμμάτων του Ελληνικού αλφαβήτου διά τριών εννεάδων),
Και αν δεν αρκεί η περιφραφή των τριών εννεάδων με την μορφήν γραμμάτων, ιδού και με αριθμούς :
8239 = ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΕΣΣΕΡΑΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΣΙ (οι αριθμοί τεσσεράκοντα πέντε και τετρακόσια πεντήκοντα και τέσσερες χιλιάδες πεντακόσια αποκαλύπτουσι, [45+450+4500=4995]),
8240 = ΑΡΡΗΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ Π ΚΑΙ Φ ΕΙΝΑΙ (άρρητος λειτουργία των συμπαντικών μαθηματικών σταθερών π [π : 3,14159]και φ [φ : 1,6180]είναι),
Για αυτόν ακριβώς τον λόγον, και εξ αιτίας αυτής ακριβώς τής λειτουργίας, συμβαίνει να συνδέονται και οι κάτωθι εξισώσεις :
9172 = Η ΕΦΑΡΜΟΣΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΙΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙ (η εφάρμοσις των αριθμών εις την εύρεσιν της σοφίας των ονομάτων εστι),
9173 = ΛΑΜΒΔΑ ΕΨΙΛΟΝ ΞΙ ΑΛΦΑ ΡΩ ΙΩΤΑ ΘΗΤΑ ΜΥ ΗΤΑ ΣΙΓΜΑ ΙΩΤΑ ΣΙΓΜΑ ΕΨΙΛΟΝ ΣΙΓΜΑ ΤΑΥ ΙΩΤΑ (λάμβδα, έψιλον, ξί, άλφα, ρώ, ιώτα, θήτα, μύ, ήτα, σίγμα, ιώτα, σίγμα, έψιλον, σίγμα, ταύ, ιώτα, [τά γράμματα της φράσεως ΛΕΞΑΡΙΘΜΗΣΙΣ ΕΣΤΙ ]),
Σ' αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πληροφορήσω, ότι ανάμεσα στα ευρήματα εξισώσεων και αποσπασμάτων της Ελληνικής γραμματείας πού κατάφερα μέχρι στιγμής να εντοπίσω, υπάρχουν πλείστα άλλα, πού θα μπορούσαν να αναδείξουν τους ισχυρισμούς μου, με πολύ αποτελεσματικότερο τρόπο, ειλικρινώς όμως και χωρίς καμμία διάθεση εντυπωσιασμού, για κάποιους ιδιαίτερα σημαντικούς λόγους, δεν είναι προς το παρόν ακόμη, ανακοινώσιμα.
Ως τόσο, άν εξακολουθείτε και επιμένετε να θεωρείτε ότι αφ' ενός μέν οι εξισώσεις αυτές «κατασκευάζονται» και δεν αποτελούν προϊόν επίπονης και πολύχρονης ενασχόλησεως και έρευνας, αφ' ετέρου δε ότι συμβαίνουν και σε οποιανδήποτε άλλη γλώσσα στο ίδιο επίπεδο, τότε θα σας παρακαλούσα θερμότατα να μού «κατασκευάσετε» μερικές εξισώσεις (της ιδίας λογικής σύνδεσης και της ίδιας συνάφειας αριθμών – γραμμάτων και αντιστρόφως), πού να αναιρούν κάποιες από αυτές πού παρέθεσα, στην Ελληνικήν ή σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα θα επιθυμούσατε.
Απ.: Αυτή η ιστορία με τους λεξαρίθμους δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Λέγεται Γεματρία [2] και είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα, μόνο που είναι στα Εβραϊκά. Τώρα, και στα Αγγλικά [2] ! Όσο για αντιπαραδείγματα, σας έδωσε ο κ. Παρούσης στην απάντηση της επιστολής του κ. Αργυρόπουλου. Εφόσον η "λεξαριθμική θεωρία" είναι ανεξάρτητη του ποιός τη χρησιμοποιεί, τότε οι ισοψηφίες που δίνει ο κ. Παρούσης είναι έγκυρες. Όσο έγκυρες είναι και οι δικές σας ή του κ. Αργυρόπουλου. Εγώ δεν έχω ότι το χρόνο ούτε και την όρεξη να κάτσω να δοκιμάζω ισοψηφίες. Αυτό θα έπρεπε να το κάνετε κανονικά εσείς για να ελέγξετε τον ισχυρισμό σας. Αν δεν βρίσκατε τίποτα τότε θα τον ισχυροποιούσατε. Αν βρίσκατε, τότε θα έπρεπε να αναθεωρήσετε. Εκτός αν ψάχνετε μόνο αυτά που επιβεβαιώνουν τις πεποιθήσεις σας, κάτι που λέγεται πόλωση επιβεβαίωσης.
Πλησιάζοντας στο τέλος της επιστολής μου, θέλω να σας επισημάνω, ότι θεωρώ ιδιαίτερα ατυχή την απόπειρα σας να ταυτίσετε την έννοια τής φράσεως «νοηματική γλώσσα» με την γλώσσα των κωφαλάλων, διότι μπορεί να είναι πιθανόν πρωτοτυπία το να «αγνοείτε» επιλεκτικώς και να παραλείπετε τις ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΕΣ και παραδεκτές από όλα τά λεξικά ερμηνείες των λεξεων ΝΟΗΜΑ και κατ' επέκτασιν ΝΟΗΜΑΤΙΚΟΣ και αντί αυτών να επιχειρηματολογείτε χρησιμοποιώντας μια μεταφορική ερμηνεία του όρου, δεν μπορεί όμως να είναι συμπεριφορά κάποιου πού υπεραμύνεται της επιστημονικής και λογικής θεώρησης των πραγμάτων. Διότι υπ'αυτήν την ερμηνεία ορμώμενος, και στο ίδιο μήκος κύματος, θα μπορούσα κι' εγώ να ισχυριστώ, ότι εφ' όσον νοηματική είναι η γλώσσα των κωφαλάλων, τότε όσοι δεντην καταλαβαίνουν (δεν κατανοούν δηλ. τά νοήματά της ), είναι …. Α-ΝΟΗΤΟΙ.
Απ.: Ίσως να μας δίνετε, αν θέλετε, εσείς τον ορισμό μιας νοηματικής γλώσσας, πέρα βέβαια από τον επίσημο ορισμό που αναφέρει ο κ. Παρούσης. Στο ίδιο αναφέρθηκε και ο κ. Μπουρλάς στην επιστολή που έστειλε (δείτε τα σχόλια στην πρώτη σελίδα). Εκεί ανέφερα τι εννοούσε ο κ. Αργυρόπουλος με τον όρο "νοηματική". Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί τις λέξεις όπως θέλει. Υπάρχει όμως και μια ορολογία για να καταλαβαινόμαστε. Δυστυχώς ή ευτυχώς η νοηματική γλώσσα είναι η γλώσσα των κωφών. Αυτό σημαίνει ο όρος "νοηματική". Σας λέω λοιπόν και εσάς ότι ο κ. Αργυρόπουλος πλαγιαρίζει το κείμενο του Hellenic Quest. Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Μην κατηγορείτε όμως εμάς για τον τσαρλατανισμό του συντάκτη του Hellenic Quest.
Όσον αφορά τον κ. Αργυρόπουλο, λόγω κοινού ενδιαφέροντος, φρόντισα και παρηκολούθησα 2-3 ομιλίες του πού έτυχε να πραγματοποιήση στην Β.Ελλάδα, μετά το πέρας των οποίων είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του και μάλιστα την μία από αυτές για χρονικό διάστημα τόσο, πού ήταν αρκετό για να σχηματίσω κάποια άποψη. Πρόκειται περί ανθρώπου με αξιόλογες γνώσεις μαθηματικών, οξυτάτης μνήμης, (είναι όντως δεινός αριθμομνήμων) και πάνω απ' όλα, η προσωπικότης του γενικώς εκμπέμπει ένα αυθόρμητο και αγνό ήθος, πού κατ' εμέ τουλάχιστον, είναι ειλικρινές.
Συμβαίνει και σ' αυτόν όμως, όπως και σε πολλούς μαθηματικούς, να υστερούν κάπως στον φιλολογικό τομέα, με αποτέλεσμα να έχει κάποια σχετική δυσκολία να εκφράση τις σκέψεις του γραπτώς ή προφορικώς, όπως ακριβώς εκείνοι πού έχουν κλίση προς τον φιλολογικό τομέα, υστερούν κάπως στον μαθηματικό.
Αυτό όμως δεν ακυρώνει, ούτε υποβαθμίζει σε καμμία περίπτωση, τις ικανότητές του και το έργο του.
Μπορεί ορισμένες από τις εξισώσεις πού διατύπωσε κατά καιρούς, να επιδέχονται κριτικής όσον αφορά την σύνταξη, την γραμματική, ακόμη και στην διατύπωση του νοήματός τους αν θέλετε,το να εντάσσεται όμως με αφορμή αυτές, στην κατηγορία των «Ελλαδεμπόρων» είναι πιστεύω άδικο και υπερβολικό.
Απ.: Εγώ δεν χαρακτήρισα τον κ. Αργυρόπουλο "Ελλαδέμπορο" πουθενά. Θεωρώ ότι πιστεύει πραγματικά σ' αυτό που κάνει, αν και σφάλλει.
Ένας «Ελλαδέμπορος», δεν μπαίνει στην διαδικασία να τρέξη αφιλοκερδώς και άνευ χορηγών 850 χλμ. Μαραθώνιο σε 19 ημέρες (καταρρίπτοντας τον χρόνο της προηγούμενης προσπάθειάς του πού ήταν 28 ημέρες, έτρεχε δηλ. ανά ημέρα απόστασιν ενός Μαραθωνίου!!! ) για τά πιστεύω του, ούτε επίσης ένας κοινός μαθηματικός νούς, θα μπορούσε να ανακαλύψει 525 διαφορετικές αποδείξεις του Πυθαγορείου θεωρήματος σε διάστημα 11 ετών και έξι μηνών , όταν από τον Πυθαγόρα μέχρι σήμερα ( 2.450 έτη περίπου) περισσότεροι από 100 μαθηματικούς μαζί απ' όλον τον κόσμο, είχαν ανακαλύψει μόλις 370 αποδείξεις, κάτι πού ήταν καταγεγραμμένο και στο βιβλίον Γκίννες ως παγκόσμιο ρεκόρ, το οποίο φυσικά και κατέρριψε ο κ. Αργυρόπουλος με το αντίστοιχο δικό του.
Κλείνω εδώ την επιστολή μου αυτή (καθώς ήδη μακρυγόρησα και πιθανότατα σας κούρασα), δηλώνοντας ειλικρινώς ότι πρόθεσή μου δεν ήταν τόσο η κριτική στην κριτική σας, όσο η ελπίδα πώς θα ανοίξω ένα μικρό παράθυρο στην σκέψη σας και ενδεχομένως σε κάποιους από τους αναγνώστες σας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,
Με εκτίμηση,
Χώνιας Χρήστου Δημήτριος
Θεσσαλονίκη
Απ.: Γενικά για τους λεξαρίθμους, θα ήθελα επιτέλους κάποιος υπέρμαχος τους να βγει και να δώσει τους κανόνες της θεωρίας. Το έχω άλλωστε ξαναπεί. Δεν χρειάζονται άλλες ισοψηφίες για να πειστούμε. Δώστε πρώτα τη θεωρία και μετά ας την ελέγξουμε. Το να ισχυρίζεται κάποιος ότι η ελληνική γλώσσα έχει κατασκευαστεί επειδή βλέπει κάποιο συσχετισμό σε φράσεις που είναι ισόψηφες, αυτό δεν είναι επ'ουδενί επιστημονική θεωρία. Είναι μια ad hoc υπόθεση. Δώστε επιτέλους τους τυπικούς κανόνες της θεωρίας. Κανόνες που δεν αφήνουν περιθώρια "αλχημικών" πειραματισμών με τις φράσεις και τις λέξεις. Κανόνες αυστηρούς. Όσο η "θεωρία" των λεξαρίθμων αφήνει τον καθένα να "μαγειρεύει" και να δοκιμάζει κατά το δοκούν φράσεις και εκφράσεις, τότε είναι καταδικασμένη στον τσαρλατανισμό.
Επίσης θα ήθελα κάποιος από τους υπερμάχους να διευκρινήσει το πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο με την ελληνική γλώσσα και ειδικότερα με την ελληνική γραφή. Η ελληνική γλώσσα έχει μια ιστορία τουλάχιστον 3500 χρόνων, πράγμα που δεν ισχύει και για την ελληνική γραφή. Η γραμμική Β' για παράδειγμα εκφράζει την ελληνική γλώσσα. Μήπως συμβαίνει το ίδιο και με την γραμμική Β'; Μήπως δηλαδή τα σύμβολα της γραμμικής Β΄ έχουν τις ιδιότητες που έχει και το Ιωνικό αλφάβητο;
Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι διαφορετικές περιοχές της ελλάδος είχαν διαφορετικά αλφάβητα. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από αυτή τη σελίδα:
"Τα βασικά αλφάβητα που δημιουργούνται κατά περιοχές ονομάζονται με χρώματα, διότι στην πρώτη ταξινόμηση τους ο Kirchof, που την πραγματοποίησε κατά τη δεκαετία του 1860, χρησιμοποίησε αντίστοιχα χρώματα για να εντοπίσει τις περιοχές των αλφαβήτων σε χάρτη. Αυτά είναι τα εξής:
Κόκκινα αλφάβητα, τα οποία απαντώνται κυρίως στη Δυτική Ελλάδα και στις αποικίες της Ιταλίας. Χαρακτηριστικό τους είναι ότι το γράμμα Χ έχει φωνητική αξία /ks/ και το Ξ δεν χρησιμοποιείται, ενώ το Ψ έχει την αξία /kh/ του σημερινού ελληνικού Χ και για το /ps/ χρησιμοποιείται το δίγραμμα <ΦΣ>. Δεν υπάρχει Ω ούτε και µ(σαμπί). Κατά την επικρατέστερη εκδοχή αυτό το αλφάβητο υιοθέτησαν από τους Έλληνες αποίκους οι ντόπιοι γείτονές τους Ετρούσκοι, από αυτούς οι Ρωμαίοι, για να καταλήξει με ελάσσονες προσθαφαιρέσεις γραμμάτων το σημερινό λατινικό αλφάβητο.
Γαλάζια αλφάβητα, της Ανατολικής Ελλάδας, κυρίως το ιωνικό. Έχει 27 στοιχεία, δηλαδή εκτός από τα γνωστά σημερινά «24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου» έχει επιπλέον και τα F, Q, µ. (βλ. παρακάτω). Το γράμα Χ είναι /kh/, το Ψ είναι /ps/ και το Ξ είναι /ks/, όπως και στο σημερινό ελληνικό αλφάβητο. Υπάρχει η παραλλαγή «ανοιχτό γαλάζιο αλφάβητο» με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της Αττικής: δεν υπάρχουν ειδικά σημεία για τους σύνθετους συμφωνητικούς φθόγγους /ks/, /ps/, δηλαδή τα Ξ και Ψ, τα οποία γράφονται ως δίψηφα σύμφωνα: Ξ=ΧΣ και Ψ =ΦΣ. Επίσης, στο αττικό αλφαβητο δεν υπάρχει Ω (για το οποίο χρησιμοποιείται το Ο, που επίσης είναι και ΟΥ) ούτε χρησιμοποιούνται στη γραφή τα F, Q, µ. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι το Η στην Αττική είναι «δασύς ήχος», όπως το γαλλικό h, ενώ στην Ιωνία έχει τη φωντική αξία του «μακρού Ε».
Πράσινα αλφάβητα ονομάζονται αυτά που χρησιμοποιούνται σε Μήλο, Θήρα, Κρήτη και θεωρούνται τα πλέον αρχαϊκα διότι από τα πρόσθετα ελληνικά γράμματα, τα μετά το Τ, εμφανίζεται μόνο το Υ. Το Φ γράφεται ΠΗ, το Χ γράφεται ΚΗ, (δηλαδή, όπως και στην Αττική το Η έχει φωνητική αξία δασέως h), το Ξ γράφεται ΚΣ και το Ψ ΠΣ. "
Τελικά σε ποιό αλφάβητο ισχύει η θεωρία των λεξαρίθμων; Δεν είναι όλα ελληνικά; 'Η μήπως το Ιωνικό είναι πιο ελληνικό απο τα άλλα;
