Αριθμολογία

Σχόλια Αναγνωστών

--- 9 Ιουλίου 2005 ---

Και ο κύριος Μπουρλάς κάνει κριτική στην κριτική μας.

Κύριοι,

Διάβασα με προσοχή αρκετά από τα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σας. Δεν θα πω συγχαρητήρια για αυτά με τα οποία συμφωνώ, θα επισημάνω όμως -και αν θέλετε δημοσιεύετε την επιστολή μου- κάτι με το οποίο όχι μόνον διαφωνώ, αλλά υπονομεύει και τις ίδιες σας τις προθέσεις. Παράδειγμα η απάντησίς σας στον κ. Ελευθέριο Αργυρόπουλο σχετικά με την αριθμολογία: http://www.skepdic.gr/sxolia/sxoliaarithmologia.htm

Θέλετε να σάς πω ότι θεωρώ ότι επί της ουσίας έχετε δίκιο εσείς; Όντως έτσι είναι. Όμως δεν μπορώ να μην επισημάνω τα λογικά σας λάθη.

Πρώτον. Ακολουθείτε την συνήθη τακτική πολλών εχόντων υπερ-εμπιστοσύνη στην επιχειρηματολογική τους ικανότητα, να μην επιχειρηματολογούν για να βρεθεί η αλήθεια, αλλά να επιχειρηματολογούν μόνον επί της μεθόδου αναζητήσεώς της. Χειρότερα, μοναδικό σκοπό να έχουν την επίδειξη τεχνικής χειρισμού της γλώσσας και επιχειρηματολογίας και επικρατήσεως επί του "αντιπάλου" σε αυτόν τον ανταγωνισμό. Εστίαση στο επί μέρους και δευτερεύον, ή παντελώς άσχετο, και αποφυγή του ουσιώδους. Εν ολίγοις, δεν ενδιαφέρει εάν είστε ικανότερος λεκτικός ξιφομάχος από τον κ. Αργυρόπουλο. Μάς ενδιαφέρει εάν έχει δίκιο ή όχι.

Και εξηγούμαι. Προσωπικώς, θεωρώ αστειότητες τα ΝΕΡΩΝ = ΙΔΙΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΕΚΤΕΙΝΕ (αστειότητες, όταν δεν τα αντιμετωπίζουμε ως ευφυή και διδακτικά ενίοτε παίγνια· τότε μπορεί να είναι ωραιότατα και χρήσιμα). Αλλά εσείς πάτε να δικαιώσετε τον"αντίπαλό" σας. Αντί να επικεντρωθείτε σε αυτό (όχι πώς δεν τό θίγετε - δεν λέγω αυτό), επικεντρώνεστε στο αν η ισοψηφία του κ. Αργυρόπουλου δίνει 3,14 για το π ή 3,1415 ή... Υπερβολική η σοφιστεία δεν νομίζετε; Ή μήπως... υπονοείτε ότι η υποτιθέμενη προβλεπτικότης της Ελληνικής Γλώσσης είναι ανάλογη της ακριβείας που επιτυγχάνει στην συγκεκριμένη περίπτωση;! Ήμαρτον κύριε! Θα σάς απαντήσει κανείς, εντάξει, απόλυτη δύναμη προβλέψεως έχουν μόνον οι θεοί· η Ελληνική Γλώσσα, έχει θαυμαστή προβλεπτικότητα, αλλά όχι βεβαίως απόλυτη - τίποτε δεν είναι απόλυτο στην Φύση. (Χαριτολογώντας, σε μια κλήρωση λαχείου με λιγότερους από 1000 λαχνούς, τον νικητήριο τόν μαντεύουμε σίγουρα με την αριθμολογία, αφού έχουμε... δύο δεκαδικά ψηφία προβλεπτικότητα! Αστειεύομαι; Μπορεί, αλλά το ατυχές επιχείρημά σας μού δίνει την ευκαιρία να σάς... καταδέιξω, εσάς, αργυροπουλικόν, κύριε σκεπτικιστά!)

Τά λέγω όλα αυτά, όχι για άλλον λόγο αλλά διότι μερικές φορές είναι -συγχωρέστε με- ολίγον εκνευριστική η εμμονή κάποιων"σκεπτικιστών", να γατζώνονται σε ένα επουσιώδες σημείο (μία μικρή ανακρίβεια π.χ. ...δεκαδικών ψηφίων), ώστε, εντέχνως, να φανεί ο συνομιλητής τους προχειρολόγος και αναξιόπιστος και να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των αναγνωστών προς αυτόν. Και δεν εξετάζουν αν _επί της ουσίας_ έχει δίκιο. Είναι μία γενικότερη τακτική αυτή (στις συζητήσεις σε δικτυακά φόρουμ καταλήγει πάντοτε σε ανταπαντήσεις φράση προς φράση, λέξη προς λέξη, να τού βγω από πάνω σε κάθε φράση, σε κάθε φράση να δείχνω πόσο εξυπνότερος είμαι, (σέ τσάκωσα άσχετε, το π είναι 3,14... και όχι 3,14!), μέχρι που το αρχικό θέμα χάνεται και ξεχνιέται, και ή οι αντίδικοι κουράζονται και εγκαταλείπουν (κάποιος πρώτος, αφήνοντας τον άλλον με την τελευταία λέξη) ή καταλήγουν σε λεκτικές βιαιότητες κατ' αλλήλων. Προσωπικώς δεν αρέσκομαι σε αυτού του είδους τον διάλογο.

Απ.: Λέτε να επιχειρηματολογήσουμε για να βρεθεί η αλήθεια. Ποιά όμως είναι αυτή στη συγκεκριμένη περίπτωση; Υπάρχει μήπως ένα ανεξήγητο φαινόμενο που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε ο κ. Αργυρόπουλος και εγώ, και αντικρούω τη δική του προσπάθεια; Ξεκινάμε δηλαδή και οι δυο μέσα στη ίδια άγνοια για "κάτι" και προσπαθούμε να το εξηγήσουμε; Όχι. Η αλήθεια, με τον τρόπο που καταλαβαίνω ότι την εννοείτε, δεν υπάρχει. Υπάρχει ο ισχυρισμός του κ. Αργυρόπουλου για την ελληνική γλώσσα και η μέθοδος που χρησιμοποιεί για να τον αποδείξει. Η μέθοδος του κ. Αργυρόπουλου αποτελείται από δυο επιμέρους παραμέτρους: τα στοιχεία που παρουσιάζει (εν προκειμένω τις λεξαριθμικές ισοψηφίες), και την συλλογιστική που χρησιμοποιεί βασιζόμενος στα στοιχεία αυτά ώστε να αποδείξει τον ανωτέρω ισχυρισμό.

Όταν εξετάζουμε έναν ισχυρισμό (ή μια "θεωρία" όπως εδώ), εξετάζουμε και τις δυο αυτές παραμέτρους. ΚΑΤΑΡΧΗΝ εξετάζουμε τα στοιχεία. Όταν λοιπόν ο κ. Αργυρόπουλος προτάσσει τον ισχυρισμό για το π , κάποιος πρέπει να επισημάνει ότι αυτό το στοιχείο είναι λανθασμένο. Πόσο μάλλον όταν ο κ. Αργυρόπουλος θεωρεί αυτό ως την κορωνίδα και τη μεγάλη "επιτυχία" της θεωρίας του. Μπορεί για εσάς να είναι επουσιώδες αυτό (και σαν συνάδελφος μηχανικός ξέρω ότι οτιδήποτε μετά το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι επουσιώδες!), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι επουσιώδες εν γένει. Εσείς λέτε ότι προσπαθώ να το παίξω εξυπνότερος από τον κ. Αργυρόπουλο " (σέ τσάκωσα άσχετε, το π είναι 3,14... και όχι 3,14!)", και μάλλον παραβλέπετε κάτι που σημειώνω στην απάντηση μου, και που είναι το πιο σημαντικό. Η περίπτωση με το π, όπως και με το e αλλά και με το "ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ" καταδεικνύει και την τάση "στρογγυλοποίησης" των δεδομένων από τον κ. Αργυρόπουλο. Δεν είναι μόνο το θέμα ότι η ισότητα για το π είναι λανθασμένη. Είναι ότι ο κ. Αργυρόπουλος αρκείται στο "περίπου" και στο "πάνω κάτω".

Λέτε επίσης ότι το κάνουμε αυτό "ώστε, εντέχνως, να φανεί ο συνομιλητής τους προχειρολόγος και αναξιόπιστος και να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των αναγνωστών προς αυτόν. Και δεν εξετάζουν αν _επί της ουσίας_ έχει δίκιο". Και ποιά είναι η ουσία; Δεν είναι η ουσία ότι ο κ. Αργυρόπουλος "κατασκευάζει" τα δεδομένα του; Δεν είναι η ουσία ότι προσφέρει μια ad hoc υπόθεση ως επιστημονικό ισχυρισμό; Δεν είναι η ουσία ότι προκειμένου να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του, κωφεύει στα δεδομένα περί γλώσσας και αυθαιρετεί; Δεν είναι η ουσία ότι κάνει λογικά άλματα και ατοπήματα στους συλλογισμούς του; Τελικά ποιά είναι κατ' εσάς η ουσία και εμείς στεκόμαστε στα επί μέρους, στα δευτερεύοντα και στα επουσιώση ή παντελώς άσχετα;

Δεύτερον και κυριότερον. Η -απαραίτητη- επιθυμία ανασκευής των τερατολογιών κάποιων τσαρλατάνων ελλαδεμπόρων, ωθεί πολλούς στο αντίθετο άκρο· στην υποβάθμιση του πολιτισμού μας. Ίδια η Ελλάς, ίδια οι μάο-μάο και οι... πετσενέγοι! Παρακμιακός σχετικισμός του αισχίστου είδους.

Η αξία της Ελληνικής Γλώσσης είναι, βεβαίως, πρωτίστως το τί έχει γραφτεί σε αυτήν και το τί πολιτισμός χιλιετιών έχει εντυπωθεί, ενσωματωθεί σε αυτήν και εκφράζεται από αυτήν. Όχι ο συνολικός αριθμός λέξεων (στα αγγλικά, κάθε χρόνο προστίθενται αρκετές χιλιάδες τεχνικοί όροι κ.ά. λέξεις), ούτε κάποια υποτιθέμενη... "προφητική δυνατότητα", "τέλειος αριθμολογικός κώδικας", "υπερτέλεια προκατακλυσμιαία εξωγήινη κατασκευή","μαθηματική κατασκευή διαστημικού πολιτισμού" κ.ά. ανοησίες. Όμως εσείς οι... αντι-εθνικιστές, αντιμαχόμενοι -ορθώς- τα δεύτερα, καταλήγετε να μάχεσθε -κάκιστα- τα πρώτα! Για τα πρώτα, για τα πρώτα υπερηφανευόμεθα και σεμνυόμεθα κύριε Παρούση, όχι για τα δεύτερα!

Επιτέλους, κύριοι "αντιρατσιστές", δεν μέ ενδιαφέροι εάν οι... πετσενέγοι είναι γενετικώς ικανοί να δημιουργήσουν πολιτισμό και να εξελίξουν γλώσσα (τα τελευταία πάνε μαζί, αδιαχώριστα· δεν υπάρχει χωριστά ένας πολιτισμός και εκ των υστέρων βάζουμε μια γλώσσα από πάνω: πώς να ονομάζουμε τα πράγματα; έτσι! εντελώς στην τύχη! (δυνατόν θεωρητικώς (κατασκευαστικώς), αλλά αδύνατον ιστορικώς και κοινωνικώς· δεν μπορώ να φαντασθώ ότι τό αμφισβητεί και αυτό (κοινό τόπο στους ειδικούς - να σάς παραπέμψω αν θέλετε π.χ. στον
κ. Μπαμπινιώτη; ευχαρίστως) ο κ. Παρούσης, αν και εντέχνως δίνει αυτήν την εντύπωση))! Ωραία, παραδέχομαι ότι οι πετσενέγοι είναι γενετικώς ικανότατοι να τό κάνουν αυτό. Μέχρι τότε, επί του παρόντος, η Ελληνική, με ολόκληρη την κληρονομιά που κουβαλά, είναι σε άλλο επίπεδο.

Απ.: Μου φαίνεται ότι αναφέρεσθε σε άλλα άτομα και σε άλλα κείμενα. Είδατε πουθενά να μαχόμαστε τον Ελληνικό πολιτισμό; Εκτός αν θεωρείτε μέρος του Ελληνικού πολιτισμού τα λεγόμενα του κ. Αργυρόπουλου για την ελληνική γλώσσα ή τις τερατολογίες του κ. Λιακόπουλου. Μίλησε κανείς για το αν "οι... πετσενέγοι είναι γενετικώς ικανοί να δημιουργήσουν πολιτισμό και να εξελίξουν γλώσσα"; Αναφέρει πουθενά αυτό το κείμενο για γενετικώς ικανούς πολιτισμούς; Που το είδατε το "αντιεθνικιστικιστικό" μένος του κ. Παρούση; Μήπως όταν αναφωνεί ότι πιστεύει πως η ελληνική γλώσσα δεν έχει τις ιδιότητες που της προσάπτει ο κ. Αργυρόπουλος; Ή όταν βγάζει το ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ (και είναι πασιφανές για όσους παρακολουθούν αυτά τα θέματα) συμπέρασμα ότι ο στόχος του κ. Αργυρόπουλου είναι να καταδείξει ότι η ελληνική γλώσσα είναι κάτι το θεϊκό ή τέλειο (και συνεπώς και ο ελληνικός πολιτισμός άρα και οι αρχαία έλληνες άρα και εμείς σαν κληρονόμοι τους); Δεν προσπαθούμε να μειώσουμε τον Ελληνικό πολιτισμό. Από την άλλη όμως, δεν δεχόμαστε άκριτα οτιδήποτε λέγεται εις το όνομα του. Ίσα ίσα που νομίζω ότι προστατεύουμε τον Ελληνικό πολιτισμό από κακοποίηση και εκμετάλλευση. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου θεματοφύλακα του. Αυτό το αφήνω σε πιο αξιόλογα από μένα άτομα .

Αυτά επί της ουσίας του "αντιεθνικιστικιστικού" μένους του κ. Παρούση. Του οποίου την απάντηση στον κ. Αργυρόπουλο βρήκα αφάνταστα κουραστική και ενοχλητική, και για έναν άλλον λόγο. Όχι τόσο επειδή η τόση μακρηγορία του είναι κουραστική, αλλά επειδή εξ' αρχής διεπίστωσα ότι, είναι παντελώς εκτός θέματος και, άκων προφανώς, παραπλανητικός. Νομίζει ότι απαντά στον κ. Αργυρόπουλο, ενώ μιλά για άλλο πράγμα τελείως. Λέγει, λέγει και κουβαλά παραπομπές, σχετικώς με τα περί "νοηματικής" Ελληνικής Γλώσσης, πώς; Χρησιμοποιώντας την λέξη "νοηματικός" με _μία συγκεκριμένη_ έννοιά της (=με νοήματα (των χεριών π.χ.)). _Επιλέγει_ ο κ. Παρούσης αυτήν την έννοια, την συγκεκριμένη χρήση της λέξεως, ενώ ο κ. Αργυρόμυλος, _δεν μιλάει γι' αυτό_ Δεν μιλάει καθόλου γι' αυτό, επιτέλους! (Κάθε λέξη δεν έχει μόνο μία έννοια, συχνά οι λέξεις έχουν πολλές και διαφορετικές έννοιες. Και εάν ο κ. Αργυρόπουλος, αναφερόμενος στο εγγενές νόημα των λέξεων, δεν επέλεξε την πλέον κατάλληλη λέξη για να διατυπώσει αυτό που ήθελε, αυτό δεν δικαιολογεί την προχειρότητα με την οποία αναγνώσατε και παρανοήσατε το κείμενό του και την επίθεση εναντίον του, χωρίς να έχετε καταλάβει καν για τί ομιλεί. Εκτός εάν τα -παντελώς άσχετα- περί "νοηματικής γλώσσας των κωφών" ήταν απλώς τέχνασμα, εν γνώσει σας, για δημιουργία εντυπώσεων.)

Απ.: Εμείς έχουμε καταλάβει για τι ομιλεί ο κ. Αργυρόπουλος. Το έχετε όμως καταλάβει εσείς; Ο κ. Αργυρόπουλος πλαγιαρίζει το κείμενο του Hellenic Quest, κάτι το οποίο ο κ. Παρούσης το αναφέρει ρητά. Γι' αυτό και επιμένει σε αυτό δίνοντας παραπομπές και αναλύσεις. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τι εστί Hellenic Quest. Διαβάστε αν θέλετε το κείμενο του εδώ. Σ' αυτό ακριβώς το κείμενο γίνεται η αναφορά περί "νοηματικής" γλώσσας, περί σημαίνοντος και σημαινόμενου. Το κείμενο του Hellenic Quest κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο και έχει αναδημοσιευθεί από πάμπολλα περιοδικά και εφημερίδες. Ψάχτε απλά στο διαδίκτυο μέσα από μια μηχανή αναζήτησης για να καταλάβετε την έκταση της απάτης και της ανοησίας. Ίσως λοιπόν να μην είναι τόσο άσχετη η απάντηση του κ. Παρούση όσο αρχικα νομίζατε.

Αφήνω τα υπόλοιπα, ανεξάντλητα, πυροτεχνήματα και ευφυολογήματα του κ. Παρούση. Από την μία π.χ. να κατηγορεί τον κ. Αργυρόπουλο ότι επιδεικνύει τα διπλώματά του (ενώ αναφέρεται εκεί ο κ. Αργυρόπουλος σε μαθηματικό ζήτημα), προσθέτοντας ότι το είναι ο κ. Αργυρόπουλος μαθηματικός δεν σημαίνει τίποτε, και από την άλλη να ζητά να τού φέρει ο κ. Αργυρόπουλος... γνώμες "μαθηματικών"! Ήμαρτον κύριε Παρούση! Όσο και αν διαφωνούσα με τόν κ. Αργυρόπουλο, καταφέρατε να μού τόν καταστήσετε συμπαθέστατο με τον εριστική, προκατειλημμένη, και συνεχώς πίπτουσα σε λογικά σφάλματα επιχειρηματολογία σας!

Ο δυνατός ψυχρός βοριάς θα μπορούσε να λέγεται "τραμπάλα" και η τραμπάλα "βοριάς";! (Θεωρητικώς, ναι· πρακτικώς; Και όχι μόνον οι εμφανώς ηχητικές λέξεις. "Αλλά οι λέξεις δεν έχουν εγγενή σχέση με το νόημά τους", επιμένει, με απόλυτο ύφος δέκα καρδιναλίων, ο κ. Παρούσης! Μάλιστα!) Και επίσης όλα τα αυτοκίνητα είναι ίδια, η Ρολς Ρόυς και το Ζάσταβα! Μάλιστα! Μάς πείσατε κύριε Παρούση!

Μετά τιμής,

Φειδίας Ν. Μπουρλάς
Ηλ. Μηχανικός ΕΜΠ
Αθήναι, Ελλάς

---

--- 16 Ιουνίου 2005 ---

Ο κ. Αργυρόπουλος απαίτησε να απαντήσει δημόσια για την κριτική [1] [2] που υπάρχει στο skepdic για την λεξαριθμική θεωρία. Η απάντηση του δημοσιεύεται αυτούσια εδώ.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ = ΑΔΕΛΦΕ ,
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ ΩΣ ΤΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ:

ΔΙΑ ΣΥΝΤΟΜΕΥΣΙΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΩΔΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑ ΓΡΑΦΩΝ 1 ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΙΓΕΙ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ ΜΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩΝ 2 ΔΙ' ΕΜΕ.

Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΧΕΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ 23 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ. ΟΜΩΣ, Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΛΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ , ΩΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑΝ, ΕΝΩ Η ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ.
ΩΔΕ = ΕΔΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΣΧΕΤΙΚΩΣ: ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΟΔΟΣ = 344

Απ.: Η αριθμολογία είναι η μελέτη του απόκρυφου νοήματος των αριθμών. Δεν ισχυρίστηκα ότι η λεξαριθμική "θεωρία" είναι αριθμολογία. Ουσιαστικά όμως προσπαθούν να κάνουν και οι δυο το ίδιο πράγμα. Όταν λέτε πως ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ=ΟΔΟΣ=344 και το ερμηνεύετε ως " Η ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ , ΩΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑΝ, ΕΝΩ Η ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ" , πως βγάζετε αυτή την ερμηνεία; Εγώ, με βάση τον παραπάνω λεξάριθμο, θα έλεγα ότι η Αριθμολογία είναι η Οδός προς την ανοησία. Μιας και η ερμηνεία είναι θέμα προσωπικής οπτικής, θεωρώ της δυο ερμηνείες μας εξίσου πιθανές. Οπότε, τι προσπαθεί να μας πει η ελληνική γλώσσα μέσα από αυτή την ισοψηφία;

Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 1200000 ΛΕΞΕΙΣ. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ, ΑΛΛΑ ΛΑΘΟΣ = ΑΘΛΟΣ ΚΑΙ ΝΥΝ ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ, ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ; ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΟΡΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ {ΑΚΟΗ = ΜΑΘΗΜΑ = ΑΜΗΝ = 99}, ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ " ΝΟΥΣ ΟΡΑ ΚΑΙ ΝΟΥΣ ΑΚΟΥΕΙ, ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΤΕΡΑ ΤΥΦΛΑ ΤΕ ΚΑΙ ΚΩΦΑ ΕΙΣΙΝ".

ΚΑΙ ΤΙ ΕΣΤΙ ΝΟΥΣ; ΩΔΕ = ΕΔΩ ΤΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΡΙΘΜΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΣ:
ΝΟΥΣ = Ν + ΟΥΣ = ΑΓΙΑ ΔΥΝΑΜΙΣ = 720
ΤΟΥΤΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΟΡΓΑΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΔΟΝΗΣΙΝ ΤΟΥ Ν ( Ν = ΕΜΕ = 50 ) ΔΙΑ ΤΟΥ ΩΤΟΣ ( ΟΥΣ ). Η ΙΣΟΨΗΦΙΑ Ν = ΕΜΕ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
ΔΙΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΕ ΤΟ Ν ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙΣ; ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΣΤΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΛΟΓΟΣ;
ΙΔΟΥ = ΘΕΟΥ = 484
Ο ΘΕΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΣΤΙ = Η ΓΛΩΣΣΑ = 1242

ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΩ ΕΔΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΣΟΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΕΙΣ ΤΟ TLG , ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ, ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΝ ΙΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΛΕΞΙΝ. ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΠΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ 1200000 ; ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΙΣ ΕΜΕΤΡΗΣΕΝ;

Απ.: Το ότι η ελληνική μπορεί να αντιστοιχεί μια λέξη σε κάθε νόημα, είναι μια υπόθεση που εσείς κάνετε. Κάτι τέτοιο δεν αποδεικνύεται από πουθενά. Αν εσείς μπορείτε να αποδείξετε κάτι τέτοιο, τότε διαφωτίστε μας. Αν όχι, τότε θα παραμείνει μια εικασία δική σας.

Επίσης, όσον αφορά το πλήθος των λέξεων, προφανώς και δεν κάθισα να μετρήσω τις λέξεις της ελληνικής. Αυτό το έκανε το TLG που περιέχει το πλήθος της σωζόμενης ελληνικής γραμματείας από την Ηλιάδα μέχρι και την Πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Το TLG υπολόγισε 1,200,000 λεκτικούς τύπους και όχι λέξεις. Οι πτώσεις π.χ. ενός ουσιαστικού είναι διαφορετικοί λεκτικοί τύποι της ίδιας λέξης, ή αλλιώς του ίδιου λεξικογραφικού λήμματος. Το λεξικό Liddell-Scott στην τελευταία του ηλεκτρονική έκδοση περιλαμβάνει 136.292 λήμματα . Κοινώς, η ελληνική γλώσσα όχι μόνο δεν έχει εκατομμύρια λέξεις, αλλά οι λέξεις της είναι περίπου 150,000. Αυτά λοιπόν μας λένε τα δεδομένα. Δηλαδή τα ΙΔΙΑ τα κείμενα της ελληνικής γραμματείας. Αν εσείς θέλετε να πιστεύετε πως η ελληνική γλώσσα έχει εκατομμύρια λέξεις, δυστυχώς αγαπητέ η πραγματικότητα σας διαψεύδει. Εκτός αν θέλετε να παρακάμψετε εντελώς τα δεδομένα, δηλαδή τις ελληνικές λέξεις που έχουν όντως διασωθεί γραπτώς και άρα ΞΕΡΟΥΜΕ ότι υπάρχουν, και να θεωρητικολογείτε όχι βάσει του τι συμβαίνει, αλλά του τι θα θέλατε να συμβαίνει.

ΕΦ' ΟΣΟΝ ΛΟΙΠΟΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΣ ΤΩΝ 1200000 ΛΕΞΕΩΝ, Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΩΝ ΙΣΟΨΗΦΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1 ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Η ΜΑΛΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΙΝΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΕΛΛΗΝ , ΑΦΑΙΡΟΥΝ ΤΟ Ν ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΟΓΟΝ. Ο ΠΛΑΤΩΝ ΕΠ' ΑΥΤΟΥ ΛΕΓΕΙ:

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ. ΤΟΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΛΑΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑΝ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ Ν ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, Ο ΠΛΑΤΩΝ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ "Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΟΤΩΝ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΤΥΧΑΙΑ". ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1, ΔΙΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΜΕ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΝΤΩΣ ΕΣΤΙΝ ΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ, ΕΦ' ΟΣΟΝ ΤΑ ΟΝΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΥΧΑΙΑ, ΤΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΤΟΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΝ ΒΑΣΙΝ.

Απ.: Εδώ διαπράττετε ένα λογικό ατόπημα. Κάνετε την λεγόμενη επίκληση στην αυθεντία για να υποστηρίξετε τον ισχυρισμό σας. Επειδή το είπε ο Πλάτων, πρέπει να είναι έτσι; Επειδή ο Πλάτων είπε ότι "Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΟΤΩΝ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΤΥΧΑΙΑ" σημαίνει ότι όντως δεν είναι τυχαία; Το ότι κάποιες λέξεις δεν έχουν τυχαίο όνομα, είναι γεγονός π.χ, γεωμετρία=γη+μετρώ. Ναι, αυτό δεν είναι τυχαίο. Αλλά είναι τετριμμένο. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές άλλες γλώσσες.

Όσο για το ότι υπάρχει μαθηματικός αλγόριθμος για την ονοματοδοσία, αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Ακόμα και δίκιο να είχε ο Πλάτων, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μαθηματικός αλγόριθμος. Όπως με το παράδειγμα για τη γεωμετρία, βλέπουμε ότι το όνομα της δεν είναι τυχαίο. Κατασκευάστηκε όμως βάσει μαθηματικού αλγορίθμου; Προφανώς και όχι. Και πάλι λοιπόν εκφέρετε μια αναπόδεικτη υπόθεση για υποστήριξη της θεωρίας σας. Το τι έχουν πει διάφορα άτομα, δεν είναι απόδειξη για τίποτε. Οι άνθρωποι κάνουν λάθη, και μεγάλοι άνθρωποι κάνουν μεγάλα λάθη.

Και για να σας το κάνω πιο ενδιαφέρον, ας υποθέσουμε ότι όντως υπάρχει μαθηματικός αλγόριθμος. Σημαίνει κάτι τέτοιο ότι η λεξαριθμική θεωρία έχει επιστημονική βάση; Και πάλι, προφανώς όχι. Μπορώ να κατασκευάσω και εγώ μια γεννήτρια που να "πετάει" τυχαία γράμματα. Ο μαθηματικός αλγόριθμος για την παραγωγή των γραμμάτων λοιπόν υπάρχει. Είναι η γεννήτρια τυχαίων γραμμάτων. Η έξοδος όμως της γεννήτριας, δηλαδή οι λέξεις που θα σχηματίζονται, είναι εντελώς ακατάληπτες. Το να προσπαθώ μετά να βρω αν υπάρχει νόημα σε αυτές, δεν σημαίνει ότι η ενασχόληση μου αυτή έχει επιστημονική βάση απλά και μόνο επειδή ο τρόπος παραγωγής των λέξεων βγαίνει με κάποιον αλγόριθμο. Είναι ακριβώς το ίδιο με το κινέζικό σύστημα μαντικής Ι Τσιγνκ. Τα εξάγραμμα βγαίνουν με κάποιον αλγόριθμο. Η ερμηνεία τους όμως είναι εντελώς αυθαίρετη και αβάσιμη. Κοινώς ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ. Περισσότερο όμως η θεωρία σας μοιάζει με τον Κώδικα της Βίβλου. Εσείς έχετε αντικαταστήσει τη Βίβλο με τις λέξεις της ελληνικής, και τον αλγόριθμο Ισαπεχουσών Ακολουθιών Γραμμάτων με τους λεξαρίθμους. Κατά τα άλλα, η λογική είναι ακριβώς η ίδια. Ψάξτε για κρυμμένα πρότυπα. Όταν τα βρείτε, ισχυριστείτε ότι δεν μπορεί να είναι τυχαία. Αφού δεν μπορούν να είναι τυχαία, είναι σχεδιασμένα. Άρα τόσο η Βίβλος όσο και η ελληνική γλώσσα είναι σχεδιασμένες με βάση κάποιο απόκρυφο σχέδιο.

Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο Κ. ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΧΛΕΥΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 2 , ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΧΕΙ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΤΕΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΕΩΣ ΚΟΣΜΑΣ ΜΙΛΤ. ΜΑΡΚΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΝ ΕΡΓΟΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΙ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΑΛΑΣ . ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΙ Ο Κ. ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΥΤΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΝ ΜΕΡΕΙ.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΙΣ ΙΣΟΨΗΦΙΕΣ, ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΟΡΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ.

ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΤΕΘΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΙΣΟΨΗΦΙΑΝ ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ= 1111 , ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΑΤΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟΝ ΔΕΝ ΤΕΜΝΕΤΑΙ ΩΣ Α - ΤΟΜΟΝ , ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ΥΠΟΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ. ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΑΤΟΜΟΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ( ΑΤΟΜΟΝ = ΑΚΤΙΣ = 531 , ΙΔΕ ΤΡΙΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ 2 Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΡΙΘΜΩΝ ). ΠΩΣ ΛΕΓΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΟΤΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΙΡΙΚΑ; ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΕΙΔΕ;

Απ.: Εγώ θα αντιστρέψω την ερώτηση. Μήπως τα είδατε ΕΣΕΙΣ και είναι σφαιρικά; Εγώ κινούμαι με βάση τη σύγχρονη κατανόηση των σωματιδίων όπως περιγράφεται από τη Φυσική. Η Φυσική μιλάει για κυματοσωματίδια, σημειακά φορτία, κυμματοσυναρτήσεις και ακόμη και για υπερχορδές. Δεν θεωρεί τα σωματίδια σας μπαλάκια με ακτίνα. Εσείς λοιπόν, βάσει ποιου γνώμονα κινείστε και λέτε ότι τα σωματίδια είναι σφαιρικά; Βάσει της σύγχρονης Φυσικής ή της δικής σας αυθαίρετης θεωρίας που δεν έχει ούτε ίχνος εμπειρικής επιβεβαίωσης;

ΙΔΕΑΤΩΣ, ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΚ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΕΙΣΙΝ ΣΦΑΙΡΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΙΝΑΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΕΞ' ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ. ΟΜΩΣ, Ο ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ ΩΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ. ΒΕΒΑΙΩΣ Η ΓΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΛΑΤΥΣΜΕΝΟΝ ΣΦΑΙΡΟΕΙΔΕΣ, ΤΕΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΙΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΣΦΑΙΡΑ ΕΝ ΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ.

Απ.: Αυτή είναι η δική σας θεώρηση η οποία δεν συναντά την σύγχρονη Φυσική σε κανένα παντελώς σημείο. Είναι άλλη μια αστήρικτη υπόθεση που κάνετε. Όσον αφορά τη Γη, η Γη είναι πεπλατυσμένο σφαιροειδές. Το τι μπορεί να θεωρηθεί εν τη προσεγγίσει, είναι άσχετο. Μπορεί να θεωρηθεί και σημείο. Άλλο το τι είναι κάτι και άλλο το τι θα μπορούσε να είναι. Πόσο νερό είστε διατεθειμένος να βάλετε στο κρασί σας; Μάλλον αρκετό.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΑΣ ΕΞΑΓΩΓΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ π ΚΑΙ φ , ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΛΑΒΕΤΕ = ΒΑΛΕΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2, ΩΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ NORTHEASTERN UNIVERSITY ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1 ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ π ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΡΡΗΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ ( LINDEMANN 1882 ) ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΑ 1000 ΠΡΩΤΑ ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑ.

ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΑΣ ΤΙΜΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΤΩΝ 2 ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΣΤΗΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΙΣΟΝ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ.

ΤΑΥΤΑ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ 2. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, Ο ΛΟΓΟΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΙΣΟΝ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΙΣΟΝ ΕΠΕΞΗΓΗΘΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ.

Απ.: Θέλετε δηλαδή να μας πείτε ότι εμφανίσατε στο εξώφυλλο τους βιβλίου σας τον τελεστή "ίσον" και όχι τον "περίπου ίσον" για να εντυπωσιάσετε τους αναγνώστες σας και να αγοράσουν το βιβλίο σας; Θυσιάσατε δηλαδή την επιστημονική ακρίβεια χάριν του εύκολου εντυπωσιασμού και του κέρδους; Αυτό τεκμαίρεται από την παραπάνω παράγραφο σας και πραγματικά λυπάμαι.

ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΟΤΙ Ο Κ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΞΑΓΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ 3,14. ΤΙ ΑΝΕΜΕΝΕ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1; ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΕΝ ΚΛΑΣΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΨΗΦΙΑ ΤΟΥ 3,14; ΑΦΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΗ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΥΤΟΥ. ΑΡΑ ΦΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ. ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 3,14 ΕΞΑΓΕΤΑΙ ΟΡΘΩΣ ΜΕ ΤΡΙΑ ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΨΗΦΙΑ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΡΙΘΜΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΜΕ ΤΡΙΑ ΨΗΦΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ φ. ΑΣ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΜΙΑΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ΠΟΥ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

Απ.: Προφανώς και δεν περιμένω η ελληνική γλώσσα να μας δώσει τον άρρητο π με άπειρη ακρίβεια. Αυτό που φαίνεται να διαφεύγει της λογικής σας είναι ότι ακριβώς αυτό είναι και το επιχείρημα μου. Η ελληνική ΔΕΝ μπορεί να μας δώσει τον π, άρα η λεξαριθμική εξαγωγή του π είναι λάθος. Εσείς είστε πεπεισμένος ότι η ελληνική γνωρίζει το π, αλλά από την άλλη γνωρίζετε επίσης ότι δεν μπορεί να γραφτεί σας κλάσμα ακεραίων. Οπότε τι κάνετε; Λέτε ότι είναι περίπου ίσον με το π. Όπως η Γη είναι περίπου σφαιρική. Αντί να παραδεχτείτε ότι οι λεξαριθμικές αυτές εξαγωγές είναι λανθασμένες, βάζετε πάλι νερό στο κρασί σας και πηγαίνετε στην σφαίρα του περίπου. Δυστυχώς όμως οι επιστημονικές θεωρίες δεν είναι περίπου αλλά ακριβώς. Ο νόμος της βαρύτητας ισχύει στο περίπου; Ή του ηλεκτρομαγνητισμού;

Βέβαια, υπάρχει μια βασική διαφορά με την θεωρία σας. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΣ. Και αυτό είναι το κυριότερο μειονέκτημα της. Γιατί αν υπήρχε κάποιος νόμος, τότε θα μπορούσαμε να τον ελέγξουμε. Αν δηλαδή μας λέγατε πως πρέπει να μπαίνουν οι λέξεις, με ποια σειρά, με άρθρα ή όχι, σε ποια διάλεκτο (αττική, δωρική, άλλες), πότε θα συνδέουμε τις λέξεις με άλλες λέξεις και πότε όχι (π.χ. στο βιβλίο σας " Η Μαθηματική Αποκωδικοποίησις της Ελληνικής Γλώσσης" αναφέρετε το εξής: ΘΕΜΕΛΙΟΝ+ΑΝΤΙΘΕΜΕΛΙΟΝ=ΚΥΜΑΤΙΚΗ=ΑΝΤΙΥΛΗ. Γιατί ΘΕΜΕΛΙΟΝ+ΑΝΤΙΘΕΜΕΛΙΟΝ και όχι ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΜΕΛΙΟΝ;), πότε θα χρησιμοποιούμε και άλλες μαθηματικές πράξεις εκτός από την πρόσθεση και πότε όχι (π.χ. για το π γράφετε π=ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ. Γιατί να μην είναι ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ ΠΡΟΣ ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ;), και γενικά να ορίσετε τυπικούς φορμαλιστικούς κανόνες, τότε θα μπορούσαμε να ελέγξουμε το κατά πόσο οι κανόνες αυτοί όντως ισχύουν ή όχι. Το να προσπαθείτε να βρείτε ισοψηφίες δεν λέει τίποτα. Δώστε μας τις αρχές της θεωρίας και όχι άλλες ισοψηφίες. Εξηγήστε μας το γιατί να συμβαίνει αυτό που λέτε.

ΜΗΠΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΙ Ο Κ. ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ; ΜΑΛΛΟΝ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ... ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΕΙΠΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΣΤΟΝ Κ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟ: ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΡΕΙΣ ΜΙΑΝ ΡΑΒΔΟΝ ΧΡΥΣΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟΥΤΟ ΤΥΧΑΙΩΣ.

Απ.: Και πάλι, το τι είπε ο τάδε καθηγητής του τάδε πανεπιστημίου είναι αδιάφορο. Όσο για τις πιθανότητες, μάλλον πρέπει να αγνοείτε ότι οι πιθανότητες από μόνες τους δεν μας λένε απολύτως τίποτα. Έστω ότι η πιθανότητα να συμβαίνει αυτό που λέτε, είναι απειροελάχιστη. Τι μας λέει αυτό; Ότι μας λέει και η πιθανότητα να κερδίσουμε το λαχείο. Αν κερδίσετε το λαχείο θα αναφωνήσετε ότι η πιθανότητα να το κερδίζατε είναι τραγικά μικρή άρα υπάρχει κάποιο απόκρυφο σχέδιο με αποδέκτη εσάς για να σας βγάλει νικητή; Αμφιβάλλω. Σε ένα δειγματικό χώρο με πάρα πολλά στοιχεία, είναι σίγουρο ότι θα συμβούν περίεργες συμπτώσεις. Αλλά θα είναι ακριβώς αυτό. Συμπτώσεις. Δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο αόρατο σχέδιο από πίσω από αυτές. Μάλλον πρέπει να κατανοήσετε το Νόμο των Πραγματικά Μεγάλων Αριθμών.

Και πάλι όμως, είναι η πιθανότητα να συμβαίνει αυτό που λέτε τόσο μικρή; Επιλέγετε τυχαία εντελώς δυο λέξεις ή φράσεις και κοιτάτε τους λεξαρίθμους τους; Πόσες αποτυχημένες προσπάθειες έχετε κάνει μέχρι να βγάλετε κάποια ισοψηφία; Τις βγάζετε με την πρώτη; Υποθέτω ότι δοκιμάζετε αρκετές φορές. Και για να έρθουμε στο παράδειγμα με το λαχείο, ας κάνουμε ένα παραλληλισμό. Η πιθανότητα να κερδίσετε το "χρυσό αριθμό", αγοράζοντας μόνο ΕΝΑ λαχείο, είναι πολύ μικρή. Αν όμως αγοράζατε 500 λαχεία; Ή 1000; Ή 1 εκατομμύριο; Νομίζω πως καταλαβαίνετε ότι η πιθανότητα αυξάνει κατά πολύ. Φυσικά όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να αγοράσουν 1 εκατομμύριο λαχεία. Εσείς όμως μπορείτε να δοκιμάσετε 1 εκατομμύριο λεξαρίθμους μέχρι να βγάλετε μια ισοψηφία. Είναι λοιπόν τόσο τυχαίο; Είναι τόσο απίθανο; Μάλλον το αντίθετο. Είναι εξαιρετικά πιθανό. Γι' αυτό λοιπόν εμείς λέμε ότι κατασκευάζετε τις ισοψηφίες και δεν τις ανακαλύπτετε.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΤΙΚΟΤΗΤΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ, ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ Μ.Χ. ΣΟΥΗΤΟΝΙΟΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΕΚΑΛΥΨΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ ΤΗΝ ΙΣΟΨΗΦΙΑΝ ΝΕΡΩΝ = ΙΔΙΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΕΚΤΕΙΝΕ = 1005

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΠΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟΝ ΣΤΑΔΙΟΝ. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ (ΓΡΑΦΩΝ 2) ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΕΤΕΡΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥΣ = ΑΔΕΛΦΟΥΣ . ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ 2004 ΑΠΟ ΤΟ 2001 {ΙΔΕ ΣΕΛΙΔΑΝ 300 ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟΝ "Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ"}, ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟΝ ΤΟΥ 2004 ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ ΤΗΣ Ε. ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟΝ ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΝ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ 10 ΦΙΛΟΥΣ, ΟΤΑΝ ΕΡΩΤΗΘΗ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ. ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝΤΑΙ. ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΙΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΒΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΧΕΙ ΒΙΝΤΕΟΚΑΣΣΕΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΜΕ ΤΗΝ Κ. ΛΙΒΑΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΥΛΟΝ ΤΗΛΕ - ΑΣΤΥ , ΟΤΑΝ 12 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΑΠΕΚΑΛΥΨΕ ΤΙΣ ΙΣΟΨΗΦΙΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΑΝ ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΠΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟΝ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΝ Η ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΝ ΤΩΝ ΦΡΑΣΕΩΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΓΚΑΦΑ. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟ ΛΟΓΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΑ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗ ΙΣΟΨΗΦΙΑ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = ΓΚΑΦΑ = 525.

Απ.: Το ότι είχατε κάποιες επιτυχημένες προβλέψεις εμένα δεν μου λέει τίποτα. Πόσες επιτυχημένες αλλά και αποτυχημένες είχατε; Ποιο είναι δηλαδή το ποσοστό επιτυχίας; Αν είναι μεγαλύτερο από ότι θα αναμέναμε από την τύχη, τότε θα μπορούσαμε να δεχθούμε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει ενίοτε μια επιτυχημένη πρόβλεψη. Αυτό δεν τον κάνει και μάντη. Κρατήστε δηλαδή αρχείο των αποτυχιών. Είμαι σίγουρος ότι δεν το κάνετε. Κρατάτε μόνο τις επιτυχίες σας. Αυτό λέγεται πόλωση επιβεβαίωσης και είναι σημαντικό μεθοδολογικό σφάλμα. Επίσης θα ήταν πρέπον να μας εξηγήσετε το γιατί η ελληνική γλώσσα μπορεί να κάνει προβλέψεις.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΩΡΑ ΤΙΣ ΙΣΟΨΗΦΙΕΣ, ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ, ΕΦ' ΟΣΟΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑΝ ΤΗΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΙΝΑ ΟΜΙΛΗ ΚΑΝ ΠΕΡΙ ΙΣΟΨΗΦΙΩΝ. ΑΡΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΠΕΣΕΙ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑΥΤΑ, ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΔΕΝ ΕΥΣΤΑΘΟΥΝ. ΙΔΟΥ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥΝ ΤΗΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ:

ΑΓΑΠΗΤΕ Κ. ΠΑΡΟΥΣΗ ΕΙΤΕ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΛΑΒΕ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ( ΛΑΒΕ = ΒΑΛΕ ) ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ ΣΟΥ:

ΟΙ ΙΣΟΨΗΦΙΕΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟΝ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΚΟΝ ΜΟΥ ΟΝΟΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ . ΤΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΝ ΤΟΥ Κ. ΤΟΥ Ε ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛ . ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ. Η ΠΛΗΡΗΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΑΡΙΘΜΙΚΟΝ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΒΕΒΑΙΟΙ ΟΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΝ ΑΤΟΜΟΝ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο Κ. ΠΑΡΟΥΣΗΣ, ΩΣ ΜΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ ΚΑΙ ΩΣ ΑΠΕΙΡΟΣ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ, ΥΠΟΠΙΠΤΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΜΕΓΑΛΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ.

ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ ΓΚΑΦΑ, ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ. Η ΙΣΟΨΗΦΙΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΕΡΜΗΝΕΥΘΗΚΕ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΝ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΕ ΓΚΑΦΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ.

ΤΑΥΤΑ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ 1 ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΩΝ.

Απ.: Η αναφορά σας στον κ. Παρούση, ως είναι πρέπον, απαντάται από τον ίδιο στη συνέχεια.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΛΑΜΙΑ 14 - 6 - 2005

ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟΥ ΥΠΕΡΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ (ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 850 ΚΜ) ΙΝΑ ΔΙΑΔΟΘΗ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΥΣΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ "ΤΟ ΓΑΡ ΣΟΦΟΤΑΤΟΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ".

ΕΛΛΗΝΑ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ, ΘΑΨΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΩ ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥ.

Και η απάντηση του Μανώλη Παρούση στην επιστολή του κ. Αργυρόπουλου.

« Η ενόραση, ατεκμηρίωτη και αστήρικτη, είναι ανεπαρκής εγγύηση για την αλήθεια »-- Μπέρτραντ Ράσελ, «Μυστικισμός και Λογική».

 

Ξεκινώ το κείμενο μου, κατευθείαν από την πρώτη παράγραφο του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου:

« ΔΙΑ ΣΥΝΤΟΜΕΥΣΙΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΩΔΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑ ΓΡΑΦΩΝ 1 ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΙΓΕΙ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ ΜΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩΝ 2 ΔΙ' ΕΜΕ »

Καταρχάς λοιπόν, χαίρομαι που ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αναγνωρίζει το γεγονός ότι με τα γραφόμενα τόσο του κ. Μούστρη, όσο και τα δικά μου, θίγεται η λεξαριθμική θεωρία του (καθώς αμφισβητείται η επιστημονικότατα της), και όχι η προσωπικότητα του ή ο ιδιωτικός βίος του . Αυτό είναι ομολογουμένως μια καλή αρχή, καθώς περιορίζει την συζήτηση αποκλειστικά και μόνο στην αξία της προαναφερόμενης θεωρίας. Θεωρώ επίσης ότι είναι καλή αρχή, διότι θα μπορούσε κάλλιστα ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος να ισχυριστεί ότι τα όσα γράφονται περί της λεξαριθμικής θεωρίας του αποτελούν συκοφαντική δυσφήμηση για το άτομο του. Σε μια τέτοια περίπτωση βέβαια θα ήμουν αναγκασμένος να παραθέσω τα άρθρα 362, 363 και 366 του Ποινικού Κώδικα, τα οποία αναφέρουν ουσιαστικά ότι αν το γεγονός το οποίο καταμαρτυρείται από τον υπαίτιο είναι αληθινό, δεν υπάρχει τιμωρία, εκτός κι αν απαγορεύεται η απόδειξη του γεγονότος, όταν αυτό αφορά αποκλειστικά σχέσεις του οικογενειακού ή ιδιωτικού βίου που δεν θίγουν το δημόσιο συμφέρον. Όπως λοιπόν γίνεται αντιληπτό, ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος με την εισαγωγική του αυτή παραδοχή με βγάζει από μια εξαιρετικά δύσκολη θέση. Αυτό και μόνο αξίζει τον σεβασμό μου προς το πρόσωπο του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου. Δυστυχώς, δεν τρέφω και τον ίδιο σεβασμό για την λεξαριθμική του θεωρία, την οποία δηλώνω ευθύς εξαρχής πως θεωρώ ψευδοεπιστημονική. Θα επιχειρήσω λοιπόν παρακάτω, βασιζόμενος στα γραφόμενα του ίδιου του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου, να καταδείξω γιατί η λεξαριθμική θεωρία δεν έχει επιστημονική βάση , και γιατί ουσιαστικά δεν έχει καν σχέση με την επιστήμη αλλά μάλλον με μια γενικότερη (και ιδιαίτερα διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια) κοσμοθεωρία – κοσμοαντίληψη η οποία τοποθετεί τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό στο κέντρο του Σύμπαντος, και η οποία προϋποθέτει μια άνευ προηγουμένου πολιτισμική ανωτερότητα του συγκεκριμένου πολιτισμού με σαφείς μεταφυσικές – μυστηριακές προεκτάσεις.

«Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΧΕΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ 23 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ. ΟΜΩΣ, Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΛΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ , ΩΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ  ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑΝ, ΕΝΩ Η ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ.

ΩΔΕ = ΕΔΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΣΧΕΤΙΚΩΣ:

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΟΔΟΣ = 344 »

Τι είναι η αριθμολογία; Σύμφωνα με το εγκυκλοπαιδικό λεξικό Πάπυρος – Larousse , η αριθμολογία είναι η « αποκρυφιστική τεχνική που υποτίθεται ότι επιτρέπει μέσω της ανάλυσης των αριθμών την άντληση στοιχείων για τα χαρακτηριστικά ενός ατόμου, όπως το ονοματεπώνυμο, την χρονολογία γέννησης, τις τάσεις του χαρακτήρα του, καθώς και την διατύπωση προβλέψεων για το μέλλον ». Στο αντίστοιχο άρθρο του Skepdic.gr , η αριθμολογία ορίζεται ως « η μελέτη του απόκρυφου νοήματος των αριθμών, και η επίδραση τους στην ανθρώπινη ζωή ». Γίνεται αμέσως προφανές, ότι ο ορισμός της αριθμολογίας όπως τον δίνει ο κ. Μούστρης μέσα από το Skepdic.gr , δεν είναι και τόσο άσχετος με την πραγματικότητα, όπως θα ήθελε ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος. Για την ακρίβεια, ο ορισμός του κ. Μούστρη είναι συνεπέστατος ως προς το νοηματικό περιεχόμενο της αριθμολογίας . Ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος τώρα, ορίζει την αριθμολογία ως την οδό προς την αριθμοσοφία, την οποία ορίζει ως την σοφία των αριθμών. Στην πραγματικότητα, η αριθμοσοφία αποτελεί (και πάλι σύμφωνα με το εγκυκλοπαιδικό λεξικό Πάπυρος Larousse ) λαογραφικό όρο και πρόκειται για την « μελέτη των αριθμών και την χρήση κατά προτίμηση ορισμένων από αυτών σε ποίκιλες κοινωνικοθρησκευτικές εκδηλώσεις ως φορέων μιας εσωτερικής σημασίας ». Και πάλι υπάρχει πρόβλημα με τους ορισμούς του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου (για να μην πω μάλιστα πως τόσο η Αριθμολογία όσο και η Αριθμοσοφία έχουν να κάνουν με τον αποκρυφισμό και τον εσωτερισμό, και όχι με την επιστήμη). Ας το παραβλέψουμε όμως: αυτό που έχει σημασία (πέρα από τους λανθασμένους ορισμούς) είναι το πώς καταλήγει ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος στο συμπέρασμα ότι η Αριθμολογία είναι η οδός προς την αριθμοσοφία. Για να κάνει αυτή την λογική «υπέρβαση», χρησιμοποιεί την προσωπική του λεξαριθμική θεωρία. Εφαρμόζοντας λοιπόν την μέθοδο του, διαπιστώνει (διαπιστώνει;) ότι Αριθμολογία = Οδός = 344. Καταλήγει λοιπόν ότι η αριθμολογία είναι η οδός προς την αριθμοσοφία.

Ως μαθηματικός ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος σίγουρα γνωρίζει την εις άτοπον επαγωγή, μια μέθοδο σύμφωνα με την οποία όταν κάποιος θέλει να αποδείξει ότι Α=αληθές, τότε αρκεί να αποδείξει το άτοπο του Α=ψευδές. Με εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αναφέρει στην επιστολή του πως, δεν δύναμαι να ομιλώ περί ισοψηφιών, επειδή δεν δέχομαι την ορθότητα της λεξαριθμικής θεωρίας! Με εκπλήσσει επίσης το ότι, αν και αυτό που κάνω ουσιαστικά είναι η απλούστερη ίσως χρήση της εις άτοπον επαγωγής, ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος το χαρακτηρίζει ως λογική αντίφαση, και ως εκ τούτου αυτά που γράφω δεν ευσταθούν! Όσο για έμμεση σπόντα περί «κατευθυνόμενης κριτικής», δεν θα κάνω καν τον κόπο να σχολιάσω. Ας παραμείνουμε όμως στην εις άτοπον επαγωγή, κάνοντας την εξής υπόθεση: ας πούμε για μια στιγμή πως η λεξαριθμική θεωρία είναι ορθή. Τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από την λεξαριθμική αντιστοιχία «Αριθμολογία = Οδός = 344»; Προφανώς ότι η Αριθμολογία είναι μια οδός. Οδός προς που όμως; Προς την Αριθμοσοφία, δηλώνει ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος. Ναι, αλλά Αριθμοσοφία = 1011. Δεν κολλάει. Κάτι πήγε στραβά. Τελικά, τι «οδός» είναι η Αριθμοσοφία; Ας κάνω μια πρόταση: η Αριθμοσοφία είναι Οδός Κίβδηλος. Μπορώ να το αποδείξω κιόλας: Αριθμολογία = Οδός = Κίβδηλος = 344. Ορίστε! Τέλεια εφαρμογή! Μα δεν είναι πράγματι καταπληκτικοί αυτοί οι λεξάριθμοι; Μόλις με τρεις λέξεις, απέδειξα πως η Αριθμολογία δεν είναι παρά ένα ψέμα, ένα παραμύθι, μια λανθασμένη μέθοδος! Και το έκανα ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΘΟΔΟ που χρησιμοποίησε ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος για να καταδείξει (λανθασμένα όπως απέδειξα!) ότι η Αριθμολογία είναι οδός προς την αριθμοσοφία! Χρησιμοποιώντας την ίδια ακριβώς μέθοδο, μπορεί κανείς να κάνει και άλλες καταπληκτικές «ανακαλύψεις»:

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΕΝΔΕΙΞΙΣ = 344

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΚΙΒΔΗΛΟΣ = 344

Δύναμαι λοιπόν να ισχυριστώ πως, ο κ. Αργυρόπουλος, αν και αφιέρωσε 23 έτη από την ζωή του στην Αριθμολογία, κατέληξε σε σαφώς λανθασμένα συμπεράσματα: Η Αριθμολογία ως θεωρία δεν αποτελεί παρά κίβδηλη ένδειξη για τα όσα περιγράφει ο κ. Αργυρόπουλος…

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΛΕΚΙΘΟΣ = 344

Η αριθμολογία δεν έχει καμία σχέση με θεωρίες περί αριθμοσοφίας, αλλά με τις θρεπτικές ουσίες που περιέχονται στο ωοκύτταρο των ζώων και αντιστοιχούν στον κρόκο του αβγού (!) των ερπετών και των πουλιών….

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΞΙΝΟΓΑΛΟΝ = 344

Η αριθμολογία δεν έχει καμία σχέση με θεωρίες περί αριθμοσοφίας, αλλά με το προϊόν της ζύμωσης του βουτυρογάλακτος (!) ή του άπαχου γάλακτος

Τι συμπέρασμα βγαίνει από τα παραπάνω; Νομίζω πως είναι ξεκάθαρο, και πως κάθε έξυπνος άνθρωπος που κατέχει λίγη από την Αριστοτέλεια λογική το έχει ήδη καταλάβει: η λεξαριθμική θεωρία «μπάζει νερά». Η θεωρία εμπεριέχει ένα θεμελιώδες ελάττωμα , το οποίο κυριολεκτικά την τινάζει στον αέρα: βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην επιλεκτική κρίση του προσώπου που την χρησιμοποιεί, το οποίο απλά επιλέγει τις λεξαριθμικές ισοψηφίες που επιβεβαιώνουν την αρχική του τοποθέτηση, ενώ ταυτόχρονα απορρίπτει τις λεξαριθμικές ισοψηφίες που είτε δεν συνάδουν με την τοποθέτηση αυτή, είτε δεν βγάζουν νόημα. Και η αρχική τοποθέτηση στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως η Ελληνική γλώσσα είναι ανώτερη από κάθε άλλη, διαθέτει προβλεπτικότητα, και αποτελεί προϊόν θείας παρακαταθήκης. Γίνεται πιστεύω κατανοητή η παραβίαση της επιστημονικής μεθοδολογίας: Με βάση την δεδομένη αρχική τοποθέτηση, κατασκευάζεται μια «θεωρία» η οποία «αποδεικνύει» την ορθότητα της αρχικής τοποθέτησης, φροντίζοντας να επιλέγει τα δεδομένα που την βολεύουν και να απορρίπτει τα δεδομένα που την αναιρούν. Είναι προφανές πως ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που διδάσκονται τις βασικές αρχές της επιστήμης, μαθαίνουν πώς να αποφεύγουν τέτοια λογικά σφάλματα. Δυστυχώς όμως, ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος ο οποίος αφιέρωσε 23 χρόνια από την ζωή του στην θεωρία αυτή, παρά το υψηλό του I . Q . δυστυχώς δεν κατάφερε να αποφύγει την σκόπελο του τραγικού λογικού σφάλματος στο οποίο υπέπεσε. Ο ίδιος βέβαια ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αντιπροτείνει πως «είμαστε άσχετοι με την λεξαριθμική θεωρία», και πως ο ίδιος «δεν κατασκευάζει τις λεξαριθμικές αντιστοιχίες, αλλά τις ανακαλύπτει». Δυο μόνο σχόλια έχω να κάνω επ' αυτού:

α) Εγώ ο ίδιος είμαι άσχετος με τα υψηλά μαθηματικά. Αυτό όμως δεν με εμποδίζει να γνωρίζω την προπαίδεια, ή έστω τις βασικές μαθηματικές πράξεις. Μπορώ να κάνω μια πρόσθεση, μια αφαίρεση, να λύσω μια πρωτοβάθμια εξίσωση, χωρίς να γνωρίζω το θεώρημα του Φερμά. Χωρίς να κατέχω την υψηλή μαθηματική θεωρία, είμαι σε θέση να χρησιμοποιώ πολλά από τα υπάρχοντα μαθηματικά εργαλεία για μια πλειάδα αριθμητικών προβλημάτων. Αυτή άλλωστε είναι η χρησιμότητα κάθε εργαλείου: η πρακτικότητα του. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος έχει συλλάβει μια λεξαριθμική θεωρία υψηλής μαθηματικής αξίας. Τελικό προϊόν αυτής της λεξαριθμικής θεωρίας, είναι το λεξαριθμικό «εργαλείο» το οποίο θα επιτρέπει στον καθένα να εκτελεί τις «εργασίες» για τις οποίες κατασκευάστηκε το συγκεκριμένο εργαλείο. Φέρτε για παράδειγμα στο νου σας το περίφημο E = mc 2. Μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει την συγκεκριμένη εξίσωση για να λύσει συγκεκριμένα προβλήματα, χωρίς να διαθέτει την νοημοσύνη και την θεωρητική κατάρτιση του ίδιου του Αϊνστάιν. Έρχομαι λοιπόν εγώ τώρα, ο απλός αναγνώστης, και χρησιμοποιώ το λεξαριθμικό «εργαλείο» του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου, χωρίς ομολογουμένως να γνωρίζω την υψηλή θεωρία που κρύβεται πίσω από αυτό. Το δοκιμάζω λοιπόν στην πράξη, και βγάζω την λεξαριθμική ισοψηφία ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ = ΞΙΝΟΓΑΛΟΝ = 344. Χρησιμοποίησα το εργαλείο του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου, όπως ακριβώς πρεσβεύει ο ίδιος πως πρέπει να χρησιμοποιείται. Και τα αποτελέσματα τα οποία έβγαλα, ανατρέπουν ουσιαστικά την ίδια την θεωρία. Αυτό άραγε δεν προβληματίζει τον κ. Ελευθέριο Αργυρόπουλο; Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δώσει είναι πως «είμαι άσχετος με την λεξαριθμική θεωρία»; Μα ούτε την Γενική θεωρία της Σχετικότητας γνωρίζω, ποτέ όμως δεν έβγαλα χρησιμοποιώντας το E = mc 2 κάποιο συμπέρασμα το οποίο να ανατρέπει την θεωρία! Έτσι λοιπόν, οδηγούμαι αναπόφευκτα σε νέες σκέψεις…

β) Ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος δηλώνει πως δεν κατασκευάζει τις λεξαριθμικές αντιστοιχίες, αλλά τις ανακαλύπτει. Αν υποθέσουμε πως ο κ. Αργυρόπουλος λέει αλήθεια (άλλη μια εις άτοπον επαγωγή): τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως τα 23 συναπτά έτη που αφιέρωσε στην μελέτη των λεξάριθμων ήταν πολύ λίγα, αφού δεν κατάφερε να «ανακαλύψει» πασιφανείς λεξαριθμικές αντιστοιχίες οι οποίες ανατρέπουν το δημιούργημα του. Είναι όμως βέβαιο ότι δεν τις «ανακάλυψε» ποτέ; 23 έτη είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα πρέπει να του παρουσιάστηκε και κάποια αντιστοιχία η οποία δεν κόλλαγε με την θεωρία του. Εγώ βρήκα κάμποσες τέτοιες, χωρίς να αφιερώσω περισσότερες από 2-3 ώρες. Μήπως τελικά έχει βρει και ίδιος ο κ. Αργυρόπουλος τέτοιες αντιστοιχίες, και απλά επιλέγει να τις απορρίψει (ή να τις αποκρύψει); Μήπως επειδή τον φέρνουν σε δύσκολη θέση, επιλέγει να τις αγνοήσει, και απλά χαρακτηρίζει ως «άσχετο» κάθε έναν που τις εντοπίζει; Μα αν είναι έτσι, τότε ο κ. Αργυρόπουλος θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πως στην πραγματικότητα, εφόσον χρησιμοποιεί επιλεκτικά τα αποτελέσματα της θεωρίας του, δεν ανακαλύπτει αλλά κατασκευάζει κατά το δοκούν λεξαριθμικές αντιστοιχίες. Αν λοιπόν έχει καταλάβει ότι με την πρακτική του αυτή ουσιαστικά καταργεί στην πράξη τις πλέον θεμελιώδεις επιστημονικές αρχές, τότε γιατί συνεχίζει; Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω, είναι πως τα κίνητρα του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου δεν είναι επιστημονικά. Αν όμως ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος δεν έχει επιστημονικά κίνητρα, τότε ποια είναι τα κίνητρα του;

« Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 1200000 ΛΕΞΕΙΣ. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ… ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΩ ΕΔΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΣΟΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΕΙΣ ΤΟ TLG , ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ, ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΝ ΙΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΛΕΞΙΝ. ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΠΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ 1200000 ; ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΙΣ ΕΜΕΤΡΗΣΕΝ; ΕΦ' ΟΣΟΝ ΛΟΙΠΟΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΣ ΤΩΝ 1200000 ΛΕΞΕΩΝ, Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΩΝ ΙΣΟΨΗΦΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1 ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ. »

Τα πράγματα εδώ αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν όσον αφορά τις προθέσεις του κ. Αργυρόπουλου και τον πραγματικό σκοπό της λεξαριθμικής θεωρίας: Το ότι η Ελληνική γλώσσα είναι νοηματική, είναι μια παρανόηση η οποία πηγάζει καθαρά από άγνοια της γλωσσολογικής επιστήμης . Βλέπετε, το να είναι κανείς μαθηματικός (ή φυσικός, ή δικηγόρος, ή φιλόλογος, ή μπετατζής), δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι αυθεντία σε κάθε άλλη επιστήμη. Αυτή η περίφημη δήλωση περί «νοηματικής» ελληνικής γλώσσας, είναι ομολογουμένως πολύ δημοφιλής τα τελευταία 2-3 χρόνια, και διαδίδεται συνήθως μέσω διαφόρων δικτυακών τόπων χάρη στο περίφημο « Hellenic quest», το μεγαλύτερο ελληνικό hoax από υπάρξεως Internet στην χώρα μας. Τυπικά εμφανίζεται στο περίφημο αυτό hoax η εξής φράση: « Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το "σημαίνον" δηλαδή η λέξη, και "το σημαινόμενο" δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει,(πράγμα, ιδέα, κατάσταση) έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ “σημειολογική” είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το α΄ “πράγμα” (σημαινόμενο) εννοείται με το α΄ (σημαίνον). Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν “πρωτογένεια”, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν κάτι απλά επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που τη χρησιμοποιούν. ».

Είναι πλέον αμέτρητα τα sites τα οποία αναπαράγουν αυτούσιο το συγκεκριμένο hoax, και ειλικρινά δεν με εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αναπαράγει και αυτός το μύθο περί «νοηματικής» ελληνικής γλώσσας. Τα κίνητρα του είναι άλλωστε κάθε άλλο παρά επιστημονικά είναι. Διαφορετικά θα αναζητούσε σε κάποιο βιβλίο γλωσσολογίας (ή έστω σε ένα απλό λεξικό) τον ορισμό της νοηματικής γλώσσας. Επειδή προφανώς δεν το έκανε, θα τον βοηθήσω εγώ. Οι νοηματικές γλώσσες, είναι οι γλώσσες των κωφών . Και όπως είναι φυσικό, υπάρχει και Ελληνική Νοηματική Γλώσσα: είναι η φυσική γλώσσα της κοινότητας των Κωφών στην χώρα μας. Όπως περιγράφεται και από την κα. Μαριάννα Κατσογιάννου ( PhD , γλωσσολόγος, εργαζόμενη στο Ελληνικό Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου, με πλειάδα γλωσσολογικών άρθρων και μελετών) στην ιστοσελίδα http://www.translatum.gr/journal/2/greek-sign-language.htm , « Οι νοηματικές γλώσσες (που, σημειωτέον, είναι πολλές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους), διαφέρουν από τις υπόλοιπες φυσικές γλώσσες ως προς το ότι μας είναι λιγότερο γνωστές, όχι όμως και ως προς τις γλωσσολογικές αρχές που διέπουν την επικοινωνιακή τους λειτουργία….Η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) είναι η φυσική γλώσσα της κοινότητας των Κωφών στην Ελλάδα. Όπως συμβαίνει και με τις υπόλοιπες νοηματικές, η ιδιαιτερότητά της σε σχέση με αυτό που ο περισσότερος κόσμος έχει συνηθίσει να ονομάζει "γλώσσα" είναι ότι η γραμματική της, δηλαδή το σύστημα των κανόνων βάσει των οποίων διαρθρώνεται ο λόγος και επιτυγχάνεται η επικοινωνία, δεν είναι προφορικό αλλά οπτικο-κινησιακό. Η ΕΝΓ λέγεται "ελληνική" γιατί χρησιμοποιείται στην Ελλάδα από Έλληνες νοηματιστές, αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι απεικονίζει την ελληνική γλώσσα ή ότι προέρχεται από αυτήν. Αντίθετα, πρόκειται για ένα αυτόνομο γλωσσικό σύστημα που μπορεί να μελετηθεί και να αναλυθεί όπως και κάθε άλλη φυσική γλώσσα. Τα γλωσσικά μέσα που χρησιμοποιεί η ΕΝΓ (όπως και οι άλλες νοηματικές γλώσσες) για να διατυπώσει τις έννοιες και για να δημιουργήσει μορφολογία και σύνταξη, βασίζονται στην κίνηση των χεριών, στην στάση ή στην κίνηση του σώματος, και στην έκφραση του προσώπου. Οι βασικές μονάδες του λόγου (τις οποίες η επιστήμη της γλωσσολογίας ονομάζει γλωσσικά σημεία) της ΕΝΓ ονομάζονται νοήματα. Τα νοήματα μπορούν να έχουν λεξική ή γραμματική σημασία, ακριβώς όπως τα μορφήματα και οι λέξεις στις φυσικές γλώσσες… ».

Η ελληνική γλώσσα λοιπόν, είναι μια τυπική φυσική γλώσσα. Και οι φυσικές γλώσσες είναι προφορικές γλώσσες. Η νοηματικές γλώσσες είναι γλώσσες των κωφών, και στηρίζονται στις κινήσεις των χεριών, στην στάση του σώματος και στις εκφράσεις του προσώπου: είναι γλώσσες όχι προφορικές, αλλά οπτικο-κινησιακές. Τώρα, για την σχέση ανάμεσα στο «σημαίνον» και το «σημαινόμενο», παραθέτω απλά τα γραφόμενα του κ. Βασίλη Αργυρόπουλου (υποψήφιος Διδάκτωρ Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, γνωστός κυρίως για το έργο του «Θέματα ετυμολογίας και ορθογραφίας: Απάντηση σε αρχαιολάτρες και ερασιτέχνες γλωσσολόγους») από το site http://www.geocities.com/vasargyr/index.html :
« Κατ ' αρχήν, στη γλωσσολογία το   σημαίνον δεν είναι η λέξη, ούτε το   σημαινόμενο   ορίζεται όπως παραπάνω ( στο hoax που προανέφερα ). Αξίζει να δούμε τη σημασία των δύο αυτών όρων στη σύγχρονη επιστήμη της γλώσσας. Το   σημαινόμενο   και το   σημαίνον ,   δηλ. τα μέρη που απαρτίζουν το γλωσσικό σημείο, αποτελούν εσωτερικές, ψυχικές οντότητες. Το   σημαινόμενο  είναι η   γνώση  για τη σημασία μιας λέξης, ενώ το σημαίνον   η   γνώση   για τη φωνολογική της έκφραση (με φωνήματα), που διαφέρει από την ηχητική της πραγμάτωση με φθόγγους. Κατά τον Saussure (1979: 100), «το γλωσσικό σημείο ενώνει όχι ένα πράγμα και ένα όνομα, αλλά μια ιδέα και μια ακουστική εικόνα. Αυτή η τελευταία δεν είναι ο υλικός ήχος, πράγμα καθαρά φυσικό, αλλά το ψυχικό αποτύπωμα του ήχου αυτού, η παράσταση που μας δίνει γι'αυτόν η μαρτυρία των αισθήσεών μας [...]. Ο ψυχικός χαρακτήρας των ακουστικών μας εικόνων φαίνεται καθαρά, όταν παρατηρούμε τον δικό μας λόγο. Χωρίς να κινούμε τα χείλη ούτε τη γλώσσα, μπορούμε να μιλάμε στον εαυτό μας ή να απαγγέλλουμε ένα αριθμό στίχων». Άρα, ο δεσμός σημαινομένου- σημαίνοντος αποτελεί συμβατική σχέση δύο   εσωτερικών  στοιχείων. Επομένως, το  σημαίνον  δεν είναι η λέξη, πως υποστηρίζεται από μερικούς. Μία από τις ιδιότητες του γλωσσικού σημείου είναι η συμβατικότητά του. Ως προς τον συμβατικό χαρακτήρα της σχέσης σημαινομένου-σημαίνοντος, η Ελληνική δεν διαφέρει σε τίποτε από όλες τις γλώσσες του κόσμου. Και στην Ελληνική δηλ. η σχέση σημασίας-μορφής των λέξεων είναι συμβατική ».

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο επι του συγκεκριμένου θέματος. «Νοηματικές» και «σημειολογικές» γλώσσες όπως τις ορίζει το συγκεκριμένο hoax (και όπως έμμεσα πρεσβεύει και ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος) δεν υπάρχουν στην επιστήμη της γλωσσολογίας. Στην σύγχρονη γλωσσολογική θεωρία, ΚΑΘΕ γλώσσα είναι ένα σημειακό (σημειολογικό) σύστημα, το οποίο υπάρχει έμφυτο ως ικανότητα στον άνθρωπο, αλλά εντελώς συμβατικό ως προς την αναφορά του στον πραγματικό κόσμο, και το οποίο έχει πρόσβαση σε 2 ειδών επιτελεστικά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού: τα εννοιολογικά/ προθετικά, και τα αρθρωτικά/ αντιληπτικά. Από τα παραπάνω προκύπτουν 3 συμπεράσματα:

α) Ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος σφάλλει όταν δηλώνει πως η Ελληνική γλώσσα είναι νοηματική.

β) Η φράση « Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ, ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΝ ΙΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΛΕΞΙΝ» είναι καταφανώς λανθασμένη ακριβώς επειδή η Ελληνική γλώσσα δεν είναι «νοηματική».

γ) Συνεπώς η φράση «ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΠΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ 1.200.000 ; ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΙΣ ΕΜΕΤΡΗΣΕΝ;» στερείται νοήματος, ακριβώς επειδή η αντιστοιχία που χρησιμοποιεί ο κ. Αργυρόπουλος δεν υφίσταται. Οι έννοιες μπορεί ενδεχομένως να είναι άπειρες, ο αριθμός όμως των λέξεων της Ελληνικής είναι πεπερασμένος. Αυτό που προσπαθεί να πει ο κ. Αργυρόπουλος, είναι πως η Ελληνική γλώσσα έχει ουσιαστικά άπειρές λέξεις ή έστω πολύ, πολύ περισσότερες από τον αριθμό του 1.200.000 που δίνει ο κ. Μούστρης. Αν όμως σκεφτεί κανείς πως η Αρχαία Ελληνική (σύμφωνα με το λεξικό Liddell – Scott ) διαθέτει περίπου 137.000 λήμματα, τότε ο αριθμός των 1.200.000 λέξεων δεν φαίνεται λανθασμένος. Και όσον αφορά την έμμεση απαξίωση του TLG : Γιατί άραγε δεν θα πρέπει να «δώσουμε τόσο μεγάλη σημασία» σε αυτό το έργο, από την στιγμή που καταγράφει ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ την αρχαία ελληνική γραμματεία; Τι ακριβώς είναι αυτό που θα πρέπει να «ερευνήσουμε περαιτέρω»; Μήπως άραγε υπάρχουν και άλλες πηγές εκτός από την αρχαία ελληνική γραμματεία οι οποίες να μας πληροφορούν για το λεξιλόγιο της αρχαίας ελληνικής; Σε τελική ανάλυση, αν ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος θεωρεί πως ο αριθμός των 1.200.000 λέξεων είναι μικρός, μπορεί να μας πει ο ίδιος πόσες λέξεις πιστεύει ότι διαθέτει η Ελληνική; Μήπως 70 εκατομμύρια; 100 εκατομμύρια ίσως; 200; Άπειρες; Άραγε το 9τομο λεξικό του Δημητράκου (που περιλαμβάνει τις λέξεις της Αρχαίας, Μεσαιωνικής, Καθαρεύουσας και Δημοτικής, και το οποίο πρόσφατα επανακυκλοφόρησε σε ανατύπωση της έκδοσης του 1954) πόσα λήμματα να παραθέτει; Ας μην κάνω αναφορά στις περίφημες ισοψηφίες ΙΔΟΥ = ΘΕΟΥ = 484 και Ο ΘΕΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΣΤΙ = Η ΓΛΩΣΣΑ = 1242  του κ. Ελευθέριου Αργυρόπολου, γιατί τότε θα ξεφύγουμε εντελώς από το θέμα μας. Αν και κανονικά θα έπρεπε ίσως να κάνω και μια αναφορά στην τραγελαφική αυτή προσπάθεια σύνδεσης των.. Θείων (!) με την ελληνική γλώσσα… Θα μείνω όμως στην φράση « ΕΦ' ΟΣΟΝ ΛΟΙΠΟΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΣ ΤΩΝ 1200000 ΛΕΞΕΩΝ, Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΩΝ ΙΣΟΨΗΦΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1 ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ. ». Καταρχάς, και επειδή όλο το σκεπτικό του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου είναι λανθασμένο, δεν συνεπάγεται από πουθενά πως η Ελληνική διαθέτει περισσότερες των 1.200.000 λέξεων. Επιπλέον, ακριβώς επειδή η λεξαριθμική θεωρία δεν αποτελεί έγκυρη επιστημονική θεωρία αλλά ψευδοεπιστημονική θεωρία που βασίζεται στην επιλεκτικότητα του δημιουργού της, η πιθανότητα της εμφάνισης των λεξαριθμικών ισοψηφιών εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τον χρόνο που θα διαθέσει αυτός που θα ασχοληθεί, από τις προυποθέσεις που θα θέσει (και τα αποτελέσματα που θα προϋποθέσει) και από τους κανόνες που θα εφαρμόσει. Κοινώς, με αρκετή προσπάθεια μπορεί κανείς χρησιμοποιώντας την λεξαριθμική θεωρία να «ανακαλύψει» όποια ισοψηφία θέλει να «ανακαλύψει»…

«ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Η ΜΑΛΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΙΝΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΕΛΛΗΝ , ΑΦΑΙΡΟΥΝ ΤΟ Ν ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΟΓΟΝ. Ο ΠΛΑΤΩΝ ΕΠ' ΑΥΤΟΥ ΛΕΓΕΙ: Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ. ΤΟΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΛΑΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑΝ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ Ν ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, Ο ΠΛΑΤΩΝ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ "Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΟΤΩΝ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΤΥΧΑΙΑ". ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1, ΔΙΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΜΕ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΝΤΩΣ ΕΣΤΙΝ ΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ, ΕΦ' ΟΣΟΝ ΤΑ ΟΝΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΥΧΑΙΑ, ΤΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΤΟΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ   Η ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΝ ΒΑΣΙΝ ».

Και εδώ πλέον φτάνουμε στην καρδιά του ζητήματος: στην «επιστημονική βάση» της λεξαριθμικής θεωρίας. Τι μας λέει εδώ λοιπόν ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος; Ότι:

α) Η λεξαριθμική θεωρία έχει επιστημονική βάση επειδή

β) Υπάρχει μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας,

γ) Καθότι τα όντα δεν έχουν λάβει τα ονόματα τους τυχαία,

δ) Επειδή το λέει ο Πλάτωνας,

ε) Ο οποίος είναι ένας από τους μεγαλύτερους φιλόσοφους!

Πραγματικά χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρει κανείς να χωνέψει αυτό που λέγεται σε αυτή την παράγραφο. Μας λέει ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος πως ο Πλάτωνας είπε πως «Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία». Και αφού ο Πλάτωνας είναι ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους, θα πρέπει να έχει δίκιο. Και αφού λοιπόν έχει δίκιο, τότε τα όντα δεν έχουν λάβει τα ονόματα τους τυχαία. Άρα, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας. Επομένως, ο μαθηματικός αυτός αλγόριθμος ονοματοδοσίας σχετίζεται άμεσα με την λεξαριθμική θεωρία, οποία προφανώς έχει καταφανή επιστημονική βάση. Επειδή ίσως και πάλι να μην έγιναν κατανοητά τα τεραστίων διαστάσεων λογικά άλματα που κάνει σε αυτήν την παράγραφο ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος, θα το γράψω ακόμα πιο αναλυτικά, υπό μορφή αλυσίδας τριών μερών, καταδυκνύωντας πως και τα τρία επιμέρους τμήματα είναι κατ΄ ουσίαν λανθασμένα:

1. Ο Πλάτωνας, ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους, είπε πως η ονοματοδοσία των όντων δεν είναι τυχαία.

Ο Πλάτωνας υπήρξε πράγματι ένας εκ των μεγαλύτερων φιλοσόφων της Αρχαιότητας, κανείς δεν το αρνείται αυτό. Δεν είχε όμως το αλάθητο. Το να αντιμετωπίζουμε κάθε κουβέντα του Πλάτωνα ή του Αριστοτέλη ή οποιουδήποτε άλλου αρχαίου φιλοσόφου ως Θεϊκή Αλήθεια και Θεία Αποκάλυψη απλά και μόνο επειδή ειπώθηκε από αυτούς και επειδή υπήρξαν πρόγονοι μας, είναι μέγα σφάλμα. Το γεγονός ότι ο Πλάτωνας ως φιλόσοφος είπε ορισμένα ορθά και ενδιαφέροντα πράγματα, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι ΌΛΑ όσα είπε ήταν ορθά. Οι απόψεις του περί γεωκεντρικού συστήματος ήταν λανθασμένες, ενώ ακόμα και σήμερα οι αδαείς παιδεύονται με τον μύθο της Ατλαντίδας. Η σύγχρονη γλωσσολογία δεν ενστερνίζεται τις απόψεις του Πλάτωνα περί ονοματοδοσίας, και δεν νομίζω πως οι γλωσσολόγοι κάνουν λάθος. Ο Πλάτωνας στο φιλοσοφικό του οικοδόμημα δίνει πολύ μεγάλο έδαφος στην μεταφυσική, και με την ρήση του αυτή δίνει ακόμα περισσότερο. Ο Πλάτωνας όμως δεν αποδεικνύει επιστημονικά ότι η ονοματοδοσία των όντων δεν είναι τυχαία, ούτε και ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αποδεικνύει πως η φράση του Πλάτωνα είναι ορθή, χωρίς να καταφύγει σε τυπικό κυκλικό συλλογισμό (η ονοματοδοσία δεν είναι τυχαία > γιατί αποδεικνύεται από την λεξαριθμική θεωρία > που βασίζεται στο ότι η ονοματοδοσία δεν είναι τυχαία). Ουσιαστικά το μόνο επιχείρημα το οποίο παραθέτει ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος για να μας πείσει ότι όταν ο Πλάτωνας έλεγε πως η ονοματοδοσία δεν είναι τυχαία έχει δίκιο, είναι το ότι ο Πλάτωνας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους. Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό…

2. Επειδή ο Πλάτωνας είπε πως η ονοματοδοσία των όντων δεν είναι τυχαία, υπάρχει κάποιος μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας.

Έστω ότι είχε δίκιο ο Πλάτωνας: Από πού προκύπτει πως εμπλέκεται στην υπόθεση και κάποιος μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας; Δεν θα μπορούσε κάλλιστα να εννοεί ο Πλατωνας πως η ονοματοδοσία δεν είναι τυχαία επειδή οι ίδιοι οι Θεοί έδωσαν τα ονόματα στα όντα; Και πάλι ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος αποτυγχάνει να πραγματοποιήσει τον απαραίτητο συσχετισμό…

3. Ο μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας σχετίζεται άμεσα με την λεξαριθμική θεωρία, η οποία ως εκ τούτου έχει επιστημονική βάση.

Ας κάνουμε και πάλι την υπόθεση ότι υφίσταται πράγματι ένας μαθηματικός αλγόριθμος ονοματοδοσίας: Πως προκύπτει άραγε το ότι σχετίζεται με την λεξαριθμική θεωρία; Ή μόνο με την λεξαριθμική θεωρία; Και πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς την χρήση κυκλικών συλλογισμών; Και πάλι ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος δεν μπορεί να αποδείξει τα αναπόδεικτα…

« Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο Κ. ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΧΛΕΥΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 2 , ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΧΕΙ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΤΕΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΕΩΣ ΚΟΣΜΑΣ ΜΙΛΤ. ΜΑΡΚΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΝ ΕΡΓΟΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΙ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΑΛΑΣ . ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΙ Ο Κ. ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΥΤΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΝ ΜΕΡΕΙ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΙΣ ΙΣΟΨΗΦΙΕΣ, ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΟΡΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ».

Σε καμία περίπτωση δεν προσπαθούμε να χλευάσουμε τον κ. Ελευθέριο Αργυρόπουλο, ούτε εγώ, ούτε ο κ. Μούστρης. Αυτό άλλωστε είναι κάτι το οποίο το ξεκαθαρίζω από την αρχή. Η κριτική μου ασκείται αποκλειστικά και μόνο στην λεξαριθμική θεωρία, και όχι στο πρόσωπο του δημιουργού της. Αν τώρα ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος θεωρεί πως ασκώντας κριτική στην λεξαριθμική θεωρία χλευάζω τον ίδιο, τον παραπέμπω στην εισαγωγική που παράγραφο. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τους κ. κ. Μαρκάτο, Μανιά και Χαλά, δεν έχω κάτι να πω. Δεν τους γνωρίζω τους κυρίους. Αν όμως οι απόψεις τους συνάδουν με τις απόψεις του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου, τότε τις θεωρώ εξίσου λανθασμένες. Άλλωστε, η εγκυρότητα μιας θεωρίας δεν εξαρτάται από το πόσοι ή ποιοι την υποστηρίζουν, αλλά από το κατά πόσο η ίδια η θεωρία είναι ορθή και λειτουργική. Και στην περίπτωση της λεξαριθμικής θεωρίας, είναι πλέον πασιφανές πως πρόκειται για μια ψευδοεπιστημονική θεωρία που βασίζεται στην επιλεκτική κρίση, όσο κι αν προσπαθεί ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος να μας πείσει ότι τις ισοψηφίες δεν τις κατασκευάζει αλλά τις ανακαλύπτει…

Ουσιαστικά η απάντηση μου στον κ. Ελευθέριο Αργυρόπουλο ολοκληρώθηκε. Νομίζω πως κάλυψα πλήρως το θέμα, και πως κατέδειξα με τον καλύτερο τρόπο πως η λεξαριθμική θεωρία ούτε επιστημονική θεωρία είναι, ούτε επιστημονική βάση έχει. Παρακάτω θα παραθέσω μερικά σύντομα σχόλια βασιζόμενος σε ορισμένα αποσπάσματα της επιστολής του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου, απλά και μόνο επειδή αισθάνομαι πως τα λεγόμενα του αυτά κατακρεουργείται τόσο η Φυσική, όσο και η Λογική...

« ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΤΕΘΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗΝ ΙΣΟΨΗΦΙΑΝ ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ= 1111 , ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΑΤΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟΝ ΔΕΝ ΤΕΜΝΕΤΑΙ ΩΣ Α - ΤΟΜΟΝ , ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ΥΠΟΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ. ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΑΤΟΜΟΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ( ΑΤΟΜΟΝ = ΑΚΤΙΣ = 531 , ΙΔΕ ΤΡΙΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ 2 Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΡΙΘΜΩΝ ). ΠΩΣ ΛΕΓΕΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΟΤΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΙΡΙΚΑ; ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΕΙΔΕ; »   

Μάλιστα. Δεν υπάρχουν λοιπόν υποατομικά σωματίδια, εξαιτίας της ετυμολογίας της λέξεως Άτομον. Τώρα τι να σχολιάσω εδώ, το ότι η φιλοσοφική έννοια της λέξης Άτομον (το έσχατο, αδιαίρετο σωματίδιο κατά Λεύκιππο και Δημόκριτο), ελάχιστη σχέση έχει με την έννοια της Σύγχρονης Φυσικής, σύμφωνα με την οποία το Άτομον είναι στοιχειώδες συστατικό της ύλης, το οποίο συγκροτείται από θεμελιώδη σωματίδια; Μάλλον δε θα ιδρώσει το αυτί του κ. Ελευθέριου Αργυρόπουλου…Και φυσικά κατά τον κ. Ελευθέριο Αργυρόπουλο τα άτομα είναι σφαιρικά, επειδή και καλά έτσι του λένε οι Λεξάριθμοι….

« ΙΔΕΑΤΩΣ, ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΚ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΕΙΣΙΝ ΣΦΑΙΡΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΙΝΑΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΕΞ' ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ. ΟΜΩΣ, Ο ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ ΩΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ. ΒΕΒΑΙΩΣ Η ΓΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΛΑΤΥΣΜΕΝΟΝ ΣΦΑΙΡΟΕΙΔΕΣ, ΤΕΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΙΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΣΦΑΙΡΑ ΕΝ ΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ »

Προφανώς ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος, ως γνήσιος Έλλην, ήταν παρών κατά την δημιουργία του κόσμου, και ως εκ τούτου, αφού γνωρίζει άμεσα τους νόμους του σύμπαντος μας ανοίγει τα μάτια και μας αποκαλύπτει πως τα άτομα αρχικά ήταν σφαιρικά, αλλά παραμορφώθηκαν εκ των κινήσεων τους. Και φυσικά η Γη είναι πεπλατυσμένη σφαίρα, τείνει όμως να θεωρηθεί ως σφαίρα εν τη προσεγγίσει. Με την ίδια ακριβώς λογική, και το «π» εν τη προσεγγίσει τείνει να θεωρηθεί 3… Εδώ η επιστήμη έχει πάει να μαζέψει ελιές θρούμπες…

« ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2, ΩΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ NORTHEASTERN UNIVERSITY ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ 1 ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ π   ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΡΡΗΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ ( LINDEMANN 1882 ) ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΑ 1000 ΠΡΩΤΑ ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑ .»

Άραγε το γεγονός ότι ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος είναι πτυχιούχος του Northeastern University , γνωρίζει εκ μνήμης τα πρώτα 1000 δεκαδικά ψηφία του «π», είναι κάτοχος ρεκόρ Γκίνες και έχει υψηλό IQ , προσδίδει περισσότερο κύρος στην θεωρία του; Δεν νομίζω. Τότε γιατί δεν παύει ποτέ να αναφέρεται στις προσωπικές του «δάφνες»;

« ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩΝ 1 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΑΣ ΤΙΜΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΤΩΝ 2 ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΣΤΗΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΙΣΟΝ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ ».

Οπότε λοιπόν κάνω και εγώ με την σειρά μου την εξής ερώτηση: Αν η μεγάλη πλειοψηφία των αναγνωστών ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΕ την σημασία του περίπου ίσον, και στο εξώφυλλο αναγραφόταν η πραγματική τιμή του φ και του π, τότε θα ίσχυε η ισοψηφία στην οποία καταλήγει ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος με τους λεξάριθμους του; Ή μήπως η λεξαριθμική του ισοψηφία ισχύει μόνο όταν η πλειοψηφία των αναγνωστών δεν κατανοεί;

« ΤΑΥΤΑ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ 2. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, Ο ΛΟΓΟΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΓΡΑΦΩΝ 2 ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΙΣΟΝ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΙΣΟΝ ΕΠΕΞΗΓΗΘΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ».

Ακριβώς κ. Ελευθέριε Αργυρόπουλε. Καταλάβαμε….

« ΜΗΠΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ 1 ΚΑΙ Ο Κ. ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ; ΜΑΛΛΟΝ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ... ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΕΙΠΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΣΤΟΝ Κ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟ: ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΡΕΙΣ ΜΙΑΝ ΡΑΒΔΟΝ ΧΡΥΣΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟΥΤΟ ΤΥΧΑΙΩΣ ».

Έτσι ακριβώς κ. Ελευθέριε Αργυρόπουλε: εκτιμούμε ότι η γλώσσα μας δεν έχει τις ιδιότητες που τις προσδίδετε. Αναρωτιέμαι όμως: Άραγε πόσοι μαθηματικοί και πόσοι γλωσσολόγοι ενστερνίζονται τις θεωρίες σας; Ποια είναι τελικά η θέση της λεξαριθμικής θεωρίας στην επιστήμη των μαθηματικών και της γλωσσολογίας; Και κάτι ακόμα: Αυτός ο «καθηγητής αμερικάνικου πανεπιστημίου» δεν έχει όνομα; Και τι έδρα είχε άραγε; Αστρολογίας;

Αυτά το ολίγα. Ολοκληρώνω το κείμενο μου με μια διαβεβαίωση: Δεν είμαι ούτε υποκινούμενος, ούτε υποχείριο «σκοτεινών δυνάμεων», όπως ίσως υποθέτει (και εμμέσως υπονοεί) ο κ. Ελευθέριος Αργυρόπουλος. Πίσω από την κριτική μου δεν κρύβεται κάποια μυστική συνωμοσία, αλλά απλή, καθαρή αγάπη και σεβασμός για την Λογική και την Επιστήμη, τα μόνα εργαλεία που έχουμε εμείς οι άνθρωποι στην πορεία μας από το σκοτάδι της αμάθειας στο φως της γνώσης. Θα κλείσω λοιπόν με δυο γνωμικά: μια φράση του Σάμουελ Μπάτλερ από τους «Χαρακτήρες», και ένα απόσπασμα από το έργο του σέρ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ «Σέρλοκ Χόλμς: Ένα σκάνδαλο στην Βοημία»

«Ένα εύπιστο πνεύμα.. βρίσκει μεγάλη ευχαρίστηση πιστεύοντας σε παράδοξα πράγματα, και όσο πιο παράδοξα είναι τόσο πιο εύκολα περνάνε σε αυτόν. Αλλά ποτέ δεν δίνει σημασία στα απλά και προφανή, γιατί σε αυτά μπορεί να πιστεύει ο καθένας».

«Είναι κεφαλαιώδες λάθος να δημιουργείς μια θεωρία χωρίς προηγουμένως να έχεις τα δεδομένα. Ασυναίσθητα, αρχίζεις να διαστρέφεις τα γεγονότα για να ταιριάζουν στις θεωρίες, αντί οι θεωρίες να ταιριάζουν στα γεγονότα».

Με τιμή,

Παρούσης Εμμανουήλ

Συγγραφέας

περισσότερα σχόλια