|
Σύνθετη ομοιοπαθητική
Η σύνθετη ομοιοπαθητική είναι ομοιοπαθητική που χρησιμοποιεί φάρμακα τα οποία είναι μίγματα διαφόρων συστατικών, ή χρησιμοποιεί ταυτόχρονα πολλά ομοιοπαθητικά φάρμακα. Τα φάρμακα μπορεί να έχουν διαφορετική δυναμοποίηση. Στην κλασσική ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται ένα φάρμακο δεδομένης δυναμοποίησης κάθε φορά.
Η σύνθετη ομοιοπαθητική επιλέγει τα φάρμακα βασιζόμενη κυρίως στα συμπτώματα του ασθενή, παρά στην αναλυτική προσωπική συνέντευξη. Συμπτώματα όπως η παραγωγή βλέννας κατά το κρυολόγημα, ο εμετός ή η εφίδρωση κατά τον πυρετό, η αυξημένη ούρηση κατά την μόλυνση της ουροδόχου κύστης. αλλά και η διάρροια, θεωρούνται ως ο φυσικός τρόπος του σώματος ν' απαλλαχθεί απ' οτιδήποτε του προκαλεί κακό. Επιλέγονται έτσι φάρμακα τα οποία όχι μόνο δεν θα καταστείλουν, αλλά θα παροτρύνουν αυτές τις φυσικές διαδικασίες.
Ο γερμανός ιατρός Δρ.
Hans Heinrich Reckeweg σκέφτηκε ότι "αν υπήρχαν δέκα φάρμακα τα οποία έκαναν το ίδιο πράγμα, τότε θα ήταν συνετό να προσθέσουμε και τα δέκα σε μια φόρμουλα και ν' αφήσουμε τον ίδιο τον οργανισμό του ασθενούς να επιλέξει αυτό που θέλει * ". Ο
Reckeweg προσέθεσε επίσης διαφορετικές δυναμοποιήσεις του ίδιου φαρμάκου και άφησε τον οργανισμό του ασθενούς να επιλέξει, όχι μόνο ποιο φάρμακο ήθελε, αλλά και ποια δυναμοποίηση. Δεν είναι σαφές το γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν συνετό, αλλά δεν είναι και ασύνετο μιας και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσιαστικά αδρανή. Αν προσθέσεις δέκα μηδενικά, πάλι έχεις μηδέν. Κάτι τέτοιο όμως δεν δουλεύει με ενεργά συστατικά όπως τα ναρκωτικά. Αν πάρεις δέκα διαφορετικά ναρκωτικά και αφήσεις το σώμα σου να διαλέξει αυτό που θέλει, το πιο πιθανό είναι να μην ξαναχρειαστεί να κάνει το σώμα καμία άλλη επιλογή. Ο Δρ.
Reckeweg ανέπτυξε πάνω από 2000 θεραπείες κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων όπου εξασκούσε αυτό που ονόμαζε "ομοτοξικολογία".
Αυτοί που εξασκούν τη σύνθετη ομοιοπαθητική αρέσκονται στο να αποτοξινώνουν το σώμα και φαίνεται να θεωρούν πως οι αρρώστιες περιπλέκονται από τοξίνες που προσπαθεί ν' αποβάλλει ο οργανισμός. Αυτές οι τοξίνες μπορεί να οφείλονται σε ρυπογόνες ουσίες του περιβάλλοντος ή σε πράγματα όπως το κάπνισμα ή η κατάχρηση ναρκωτικών.
Η θεραπεία της σύνθετης ομοιοπαθητικής επιλαμβάνεται των ιδιαίτερων στρεσογόνων παραγόντων του ασθενούς παρά τον σωματικό του τύπο, και τα φάρμακα συνδυάζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτουν τον μεγαλύτερο αριθμό τοξικών και λειτουργικών διαταραχών. Ο στόχος είναι να μειωθούν τα τοξικά και τα άλλα στρεσογόνα φορτία ούτως ώστε ν' απελευθερωθούν οι ενέργειες του ασθενούς οι οποίες καταπολεμούν αυτούς τους στρεσογόνους παράγοντες
* .
Μια παραλλαγή της σύνθετης ομοιπαθητικής ονομάζεται, από τον Ολλανδό δημιουργό της Δρ.
Roy Martina, ομοιοπαθητική συντονισμού. Ισχυρίζεται ότι μπορεί να ενισχύσει την ενέργεια μιας θεραπείας με το να την αναμίξει με "άλλα προσεκτικά επιλεγμένα συστατικά με παρόμοιες ενεργητικές υπογραφές * ". Σύμφωνα με τον Δρ. Martina,
Ο στόχος της ομοιοπαθητικής συντονισμού είναι να δημιουργήσει τον καλύτερο αρμονικό συντονισμό για το σώμα και χρησιμοποιεί δυναμοποιημένα συστατικά ώστε να δημιουργήσει αυτή τη συνεργητική δύναμη που θα διεγείρει το σώμα ώστε να θεραπεύσει τον εαυτό του.
Μπορεί αυτός να είναι ο στόχος αλλά δίνει λίγες πληροφορίες σχετικά με το τι σημαίνει κάτι τέτοιο, και ακόμα λιγότερες αποδείξεις για το πως μπορεί να επιτευχθεί.
Σχετικές καταχωρίσεις: ανθρωποσοφική ιατρική, ομοιοπαθητική, ισοπαθητική και νοσώδη
Περισσότερες Πληροφορίες
|
