|
Φωτογραφίες Κίρλιαν (Kirlian)
Το 1939 ο
Semyon Kirlian ανακάλυψε τυχαία ότι όταν ένα αντικείμενο πάνω σε μια φωτογραφική πλάκα υποβληθεί σε ρεύμα υψηλής συχνότητας, δημιουργείται μια εικόνα στην πλάκα. Η εικόνα μοιάζει με έγχρωμη  άλω ή εκφόρτιση κορόνα. Αυτή η εικόνα υποτίθεται πως είναι μια υλική αποτύπωση της πνευματικής αύρας ή "ζωτικής δύναμης" που υποτιθέμενα περιβάλλει ολα τα έμβια όντα.
Υποτίθεται λοιπόν πως αυτή η ειδική μέθοδος "φωτογράφισης" είναι μια δίοδος προς τον παραφυσικό κόσμο της αύρας. Βασικά, αυτό που καταγράφεται οφείλεται σε πολύ φυσικά φαινόμενα όπως η πίεση, η ηλεκτρική γείωση, η υγρασία και η θερμοκρασία. Μεταβολές στην υγρασία (που αντικατοπτρίζουν μεταβολές των συναισθημάτων), στην βαρομετρική πίεση και την ηλεκτρική τάση, μεταξύ πολλών άλλων, θα παράξουν διαφορετικές "αύρες".
Οι ζωντανοί οργανισμοί... έχουν υγρασία. Όταν ο ηλεκτρισμός διέρχεται από το
ζωντανό αντικείμενο, παράγει μια περιοχή ιονισμένου αερίου γύρω του, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει υγρασία πάνω του. Αυτή η υγρασία μεταφέρεται από το αντικείμενο στην περιοχή γαλακτώματος της φωτογραφικής πλάκας και προκαλεί μια αλλαγή της κατανομής του ηλεκτρικού της φορτίου. Αν το αντικείμενο φωτογραφηθεί στο κενό, όπου δεν υπάρχει ιονισμένο αέριο, δεν εμφανίζεται καμία φωτογραφία Κίρλιαν. Αν η φωτογραφία Κίρλιαν οφειλόταν σε ένα θεμελιώδες παραφυσικό πεδίο ζωτικής ενέργειας, δεν θα έπρεπε να εξαφανίζεται σε ένα απλό κενό
(Hines 2003).
Έχουν υπάρξει ισχυρισμοί για φωτογραφίες Κίρλιαν όπου έχουν καταγράψει "φαντασματικά μέλη" π.χ. όταν τοποθετείται ένα φύλλο πάνω στην πλάκα και μετά κόβεται στη μέση και αφαιρείται το ένα μέλος, στην φωτογραφία εμφανίζεται ολόκληρο το φύλλο. Αυτό όμως δεν οφείλεται σε παραφυσικές δυνάμεις αλλά σε απάτη ή σε υπολείματα που έχουν μείνει από την αρχική αποτύπωση του ολόκληρου φύλλου.
Η παραψυχολόγος Thelma Moss έκανε δημοφιλή τη χρήση της φωτογραφίας Κίρλιαν σαν  διαγνωστικό ιατρικό εργαλείο, με τα βιβλία της
The Body Electric (1979) και The Probability of the Impossible (1983) . Ήταν πεπεισμένη πως η μέθοδος Κίρλιαν ήταν μια ανοιχτή πόρτα προς τη "βιοενέργεια" του αστρικού σώματος. Η Moss πήγε στο πανεπιστήμιο
UCLA όταν ήταν στη μέση ηλικία, και απέσπασε ένα διδακτορικό στην ψυχολογία. Πειραματίστηκε και εκθείασε τις επιδράσεις του LSD και μπαινόβγαινε σε ψυχοθεραπεία για μια ποικιλία ψυχολογικών προβλημάτων. Κατάφερε όμως να υπερνικήσει τα προσωπικά της βάσανα και έγινε καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Νευροψυχιατρικής του UCLA. Οι έρευνές της εστίαζαν σε παραφυσικά θέματα όπως η άυρα, η αιώρηση και τα φαντάσματα. Ένα από τ' αγαπημένα της υποκείμενα πειραματισμού στο UCLA ήταν ο Uri Geller, το οποίον και "φωτογράφησε" αρκετές φορές. Ακόμα, έκανε και πολλά ταξίδια στη Σοβιετική Ένωση για να συσκεφθεί τους παραφυσικούς συναδέλφους της . Η Moss πέθανε το 1997 σε ηλικία 78 ετών.
Η Moss έστρωσε το δρόμο σε άλλους παραψυχολόγους για να υποθέσουν ότι η μέθοδος Κίρλιαν ήταν η Στήλη της Ροσέττας της παραψυχολογίας. Θα μπορούσαν πλέον να καταλάβουν πράγματα όπως ο βελονισμός, το τσι, η οργόνη, η τηλεπάθεια κλπ. όπως επίσης και να διαγνώσουν αλλά και να θεραπεύσουν οποιαδήποτε πάθηση. Για παράδειγμα, η Βιο-Ηλεκτρογραφία ισχυρίζεται ότι είναι
...μια μέθοδος έρευνας βιολογικών αντικειμένων, βασισμένη στην ερμηνεία
της εικόνας της εκφόρτισης κορόνα που προκύπτει από την έκθεση σε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο υψηλής συχνότητας και έντασης , η οποία και
καταγράφεται ή σε φωτογραφικό χαρτί ή σε μοντέρνα μηχανήματα video.
Η κύρια χρήση της είναι αυτή της γρήγορης, φτηνής και σχετικά μη-παρεμβατικής
μεθόδου για τη διαγνωστική αξιολόγηση φυσιολογικών και ψυχολογικών
καταστάσεων. [από το ανενεργό πλέον
http://www.psy.aau.dk/bioelec/]
Η βασιμότητα όμως του να διαγιγνώσκει κανείς ασθένειες με το να φωτογραφίζει αύρες, δεν είναι και πολύ μεγάλη. Η Βιο-Ηλεκτρογραφία δεν πρέπει να συγχέεται με τον Εσωγητικό Βελονισμό, τη θεραπεία του
Peter Mandel που ενώνει το βελονισμό με την φωτογραφία Κίρλιαν "για ν' ανιχνεύσει ενεργειακες αστάθειες".
Καμία απ' αυτές τις μεθόδους διάγνωσης που βασίζονται στη μέθοδο Κίρλιαν δεν πρέπει να συγχέεται με άλλα είδη ιατρικής φωτογραφίας , π.χ. την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων και άλλες χρήσιμες τεχνικές ιατρικής απεικόνισης που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με αύρες.
Περισσότερες Πληροφορίες
Abell, George O. and Barry Singer (eds.) Science And Paranormal (New York: Scribner, 1981).
Hines, Terence. Pseudoscience and the Paranormal, 2nd ed. (Buffalo, NY: Prometheus Books, 2003).
Randi, James. Flim-Flam! (Buffalo, New York: Prometheus Books,1982),
Watkins, Arleen J. and William S. Bickel. "A Study of the Kirlean Effect," in The Hundredth Monkey and Other Paradigms of the Paranormal ,ed. Kendrick Frazier (Buffalo, N.Y.: Prometheus Books, 1991), pp. 209-221.
|
