Άρνηση του HIV/AIDS

"...το περιοδικό Continuum, το οποίο εξέδιδαν αντιφρονούντες φορείς του HIV,
έκλεισε όταν όλοι οι εκδότες του πέθαναν από αιτίες που σχετίζονται με το AIDS"*

Η άρνηση πως υπάρχουν ακαταμάχητα στοιχεία ότι ο HIV (Ιός Ανθρώπινης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας) προκαλεί AIDS (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας). Κατά γενική συναίνεση η επιστημονική κοινότητα δέχεται ότι το AIDS έχει σκοτώσει πάνω από 25 εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια και ότι ο HIV προκαλεί το AIDS. (δείτε Viviana Simon, et al. "HIV/AIDS epidemiology, pathogenesis, prevention, and treatment." Lancet August 5, 2006: 489-504.)

Έχουν δοθεί αρκετοί λόγοι για ν' αμφισβητήσει κανείς ότι τα στοιχεία που συνδέουν το AIDS με τον HIV είναι ακαταμάχητα:

1. Το AIDS δεν είναι μια σαφώς ορισμένη παθογόνος οντότητα αλλά ένα κοινωνικό-πολιτικό κατασκεύασμα (Culshaw) ή ένα ενιαίο όνομα για μια πληθώρα ασθενειών.
2. Ο HIV δεν έχει ποτέ απομονωθεί σε καθαρή μορφή, οπότε και η ύπαρξη του είναι αμφισβητήσιμη όπως επίσης και η εγκυρότητα των τεστ για τον HIV.
3. Οι αντιρετροϊκές θεραπείες δεν έχουν ελεγχθεί κάτω από σωστά ελεγχόμενες δοκιμές για την επίδειξη κλινικής βελτίωσης ή καλύτερης υγείας, πόσο μάλλον για την παράταση της ζωής.
4. Η ύπαρξη του HIV δεν έχει αποδειχτεί. Τα τεστ του HIV είναι αναξιόπιστα. Επίσης δεν υπάρχουν αποδείξεις για τη σεξουαλική μετάδοση του HIV (Papadopulos-Eleopulos*).
5. Ο HIV υπάρχει αλλά είναι αβλαβής (Duesberg, μεταξύ άλλων).
6. Ο HIV δεν είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος και δεν προκαλεί AIDS (Henry Bauer, μεταξύ άλλων).
7. Οι φαρμακευτικές εταιρίες γνωρίζουν πως τα αντιρετροϊκά φάρμακα είναι αναποτελεσματικά για την καταπολέμηση του AIDS αλλά αποτελεσματικά για την πρόκληση του AIDS (Rath and Farber).
8. Οι θάνατοι από το AIDS προκαλούνται από υποσιτισμό, ναρκωτικά και τα αντιρετροϊκά φάρμακα.

Ορισμένοι από τους πιο επιφανείς αρνητές του HIV/AIDS είναι ο Henry Bauer, συνταξιούχος καθηγητής χημείας και συγγραφέας (The Origin, Persistence, and Failings of HIV/AIDS Theory 2007), ο Hiram Caton, φιλόσοφος της ηθικής και συνταξιούχος καθηγητής πολιτικής και ιστορίας, (The AIDS Mirage 1995), η Rebecca Culshaw, μαθηματική βιολόγος (Science Sold Out: Does HIV Really Cause AIDS? 2007), ο Peter Duesberg, καθηγητής μοριακής και κυτταρικής βιολογίας (Inventing the AIDS Virus 1997), η Celia Farber, δημοσιογράφος (Serious Adverse Events: An Uncensored History of AIDS 2006; "Out of Control: AIDS and the Corruption of Medical Science", Harper's, March, 37-52; 2006), ο Neville Hodgkinson, ιατρικός δημοσιογράφος (AIDS: The Failure of Contemporary Science 1996), ο John Lauritsen, αναλυτής και ακτιβιστής των gay (Poison by Prescription: The AZT Story 1990; The AIDS War: Propaganda, Profiteering, and Genocide from the Medical-Industrial Complex 1993; Death Rush: Poppers & AIDS Lauritsen & Wilson 1986; The AIDS Cult: Essays on the Gay Health Crisis Lauritsen & Young 1997), η Christine Maggiore, μια οροθετική που δούλευε στη διαφήμιση και στο marketing (What If Everything You Thought You Knew about AIDS War Wrong? 2000), ο Gary Null, εκφωνητής ραδιοφώνου και υποστηρικτής του "φυσικού τρόπου ζωής " (AIDS: A Second Opinion 2001), η Ελένη Παπαδοπούλου-Ελεοπούλου ( Eleni Papadopulos-Eleopulos), εργαζομένη σε νοσοκομείο με πτυχίο στην πυρηνική φυσική από το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου (The Perth Group), ο  David Rasnick, βιοχημικός, σχεδιαστής των αναστολέων πρωτεάσης και ανώτερος ερευνητής στο Mathias Rath Health Foundation, ο Mathias Rath, ιατρός, ο Rodney Richards, χημικός οργανικής και πρώην υπάλληλος της Amgen , και η Joan Shenton, ιατρική δημοσιογράφος (Positively False: Exposing the Myths Around HIV and AIDS 1998).

Υπάρχουν επίσης πολλές ιστοσελίδες που υποστηρίζουν αυτή την άρνηση όπως οι Rethinking AIDS, Alive and Well, HEAL καθώς επίσης και η ιστοσελίδα του παραρτήματος του Σαν Φρανσίσκο της οργάνωσης AIDS Coalition to Unleash Power (ACT UP). Το παράρτημα στο Σ.Φ. ζητούσε παλιά από την κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει την έρευνα πάνω στο AIDS. Τώρα στέλνει επιστολές σε μέλη του Κονγκρέσου ζητώντας τους να σταματήσει η χρηματοδότηση * . Η ιστοσελίδα διακηρύσσει πως,

Ο HIV δεν προκαλεί το AIDS...
Τα τεστ που ελέγχουν για αντισώματα του HIV είναι λανθασμένα και επικίνδυνα...
Τα φάρμακα κατά του AIDS είναι δηλητήριο...

Άλλα παραρτήματα του ACT UP έχουν αποδοκιμάσει το παράρτημα του Σαν Φρανσίσκο.

Φυσικά, υπάρχουν και ιστοσελίδες που αντιμάχονται τους αρνητές του AIDS: το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Ασθενειών των Η.Π.Α. (National Institute of Allergies and Infectious Diseases) έχει δημοσιεύσει τα Στοιχεία για το ότι ο HIV Προκαλεί το AIDS. Τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών και Πρόληψης (Centers for Disease Control and Prevention) δημοσίευσε ένα Κατάλογο Αποδεδειγμένων Γεγονότων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημοσίευσε μια σελίδα για το HIV/AIDS. Το www.aids.org δημοσίευσε μια Απάντηση στους Αρνητές του AIDS: Είναι το AIDS πραγματικό; Το AIDSTruth.org δημοσίευσε μια σελίδα που Καταρρίπτει τους Μύθους των Αρνητών του AIDS, και το τμήμα φυσικής του Southern Methodist δημοσίευσε το "Η Άρνηση του AIDS είναι Ψευδοεπιστήμη".

Δυο περίεργα γεγονότα ξεχωρίζουν από την προηγούμενη λίστα των αρνητών του AIDS. Πρώτον, λίγοι είναι υψηλά ειδικευμένοι επιστήμονες με πτυχία από ευυπόληπτα πανεπιστήμια και δεύτερον, κανένας τους δεν έχει επιστημονικό υπόβαθρο στην επιδημιολογία και να έχει άμεσα ασχοληθεί με την έρευνα πάνω στον HIV και το AIDS. Οι πιο σχετικοί που μπορούμε να βρούμε να έχουνε ασχοληθεί με τον τομέα είναι ο Δρ. Culshaw ο οποίος έχει δημιουργήσει μαθηματικά μοντέλα της μόλυνσης του HIV, ο Δρ. Richards, που δούλευε για την εταιρία που παρήγαγε τα πρώτα τεστ αντισωμάτων του HIV, και τον Δρ. Rasnick που παρήγαγε αναστολείς πρωτεάσης παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του AIDS. Οι αρνητές κατέληξαν στα συμπεράσματά τους κυρίως με το να συνάγουν συμπεράσματα από την προσωπική τους εμπειρία και από ανεκδοτολογικά πειστήρια, ή από δημοσιευμένα άρθρα άλλων. Η πρώτη ερώτηση που πρέπει να κάνουμε είναι: Γιατί οι αρνητές έχουν οποιαδήποτε αξιοπιστία; Αφού απαντήσουμε αυτή την ερώτηση, μπορούμε να ρωτήσουμε για το αν οι αρνητές έχουν βγάλει σωστά συμπεράσματα από τις ανεκδοτολογικές μαρτυρίες και τα δεδομένα που αναφέρουν και αν έχουν συλλέξει επιλεκτικά τα δεδομένα.

Λόγω των πεποιθήσεων τους, οι αρνητές προτείνουν πως οι ασθενείς του AIDS πρέπει να νοσηλεύονται με βιταμίνες και βότανα, μασάζ, ομοιοπαθητική και μια ποικιλία αναπόδεικτων θεραπειών*. Τρεις από τους πιο ευθαρσείς αρνητές είναι ο Gary Null, ο David Rasnick και ο Mathias Rath οι οποίο βγάζουν μερικώς τα προς το ζην πουλώντας βιταμίνες και άλλα συμπληρώματα. Πριν από μερικά χρόνια, οι πιο σημαντικοί αρνητές ήταν ο Thabo Mbeki, πρόεδρος της νότιας Αφρικής, ο Manto Tshabalala-Msimang, υπουργός υγείας της Νότιας Αφρικής και ο Anthony Brink, διευθυντής του Treatment Information Group (TIG), που ιδρύθηκε για να στηρίξει τον δικό του ισχυρισμό ότι τα αντιρετροϊκά φάρμακα είναι μια μορφή φαρμακολογικής γενοκτονίας. Ο Brink είναι αυτοδίδακτος στην φαρμακολογία. Τα τελευταία χρόνια ο Mbeki κράτησε αποστάσεις από τον Brink* . Στο παρελθόν ο Mbeki λάμβανε κάποιες τουλάχιστον από τις συμβουλές του από το Διαδίκτυο και από μυθιστορήματα όπως Ο Επίμονος Κηπουρός (Nattrass 2007), και προσκάλεσε τους αρνητές να διοργανώσουν συνέδριο στη χώρα του* αλλά πρόσφατα το κόμμα του (African National Congress) υιοθέτησε την άποψη της επιστημονικής κοινότητας *. Ο Tshabalala-Msimang έχει κάποια εκπαίδευση στην ιατρική, στη μαιευτική και τη γυναικολογία όπως επίσης και ένα Μάστερ στη Δημόσια Υγεία από το Πανεπιστήμιο του Antwerp. Κανένας από τους νοτιο-Αφρικανούς αρνητές δεν έχει υπόβαθρο στην έρευνα του AIDS ή του HIV αλλά κάποια στιγμή όλοι ήταν πεπεισμένοι πως τα αντιρετροϊκά φάρμακα ήταν σχεδιασμένα για να σκοτώνουν ανθρώπους και πρότειναν πράγματα όπως το σκόρδο ή τα παντζάρια για να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό σύστημα και να καταπολεμηθεί το AIDS. Απ' όσο ξέρω, ο Brink συνεχίζει να υποστηρίζει αυτές τις απόψεις.

Στη Νότιο Αφρική σήμερα, ζούνε με τον HIV περισσότερα από πέντε εκατομμύρια άτομα ενώ πεθαίνουν γύρω στα 1000 την ημέρα λόγω του AIDS * . Σ' αυτή τη χώρα έχουν πεθάνει μέχρι τώρα από την ασθένεια σχεδόν δύο εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, το ένα τέταρτο περίπου του πληθυσμού είτε έχει AIDS είτε έχει πεθάνει από το AIDS. Οι Νοτιοαφρικανοί περνούν περισσότερη ώρα σε κηδείες παρά στο να πηγαίνουν για κούρεμα * . Οι αρνητές δεν είχαν καμία επίδραση πάνω στην επιστημονική κοινότητα αλλά αυτό που έχει συμβεί στη Νότιο Αφρική είναι απόδειξη πως έχουνε σημαντική επίδραση σε μη-επιστημονικές κοινότητες. Οι Smith και Novella τονίζουν: "Καθώς αυτή η αμφισβήτηση των επικρατούντων θεωριών έχει συμβεί ως επί το πλείστον έξω από την επιστημονική βιβλιογραφία, πολλοί ιατροί και ερευνητές είχαν την πολυτέλεια να τις αγνοήσουν ως περιθωριακές και συνεπώς, ασήμαντες" (2007). Αυτό έχει ξανασυμβεί σε πεδία όπως η έρευνα του παραφυσικού, οι ισχυρισμοί για ελεύθερη ενέργεια (αέναη κίνηση), καθώς και πολλών ειδών άλλων λεγόμενων "εναλλακτικών" ιατρικών πρακτικών και ψυχολογικών θεραπειών. Όταν προσθέσει κανείς και την ψευδοσυμμετρία των ΜΜΕ στο γεγονός ότι η επιστημονική κοινότητα είναι πολύ απασχολημένη με το να παράγει επιστήμη από το να λιώνειι τις μύγες των ακραίων πεποιθήσεων, τότε καταλήγουμε με μία περιθωριακή κοινότητα με μηδαμινή αξιοπιστία στην επιστημονική κοινότητα η οποία όμως έχει μεγάλο αντίκτυπο σε τμήματα της κοινωνίας.

Γιατί να δώσει κανείς οποιαδήποτε αξιοπιστία στους ισχυρισμούς των αρνητών; Κανείς σχεδόν δεν προέρχεται από τον τομέα της έρευνας πάνω στον HIV/AIDS και ελάχιστοι από αυτούς έχουν επιστημονικό υπόβαθρο. Δεκάδες χιλιάδες επαγγελματιών υγείας και ερευνητών μπορεί να κάνουν λάθος αλλά είναι μάλλον περίεργο που ούτε ένας του τομέα δεν συμπλέει με τους αρνητές. Πόσο πιθανό είναι να παραμένουν σιωπηλοί επειδή όλοι φοβούνται να χάσουν εισοδήματα ή γιατί βρίσκονται στο τσεπάκι της Μεγάλης Φαρμακευτικής; Γιατί οι επιστήμονες που βρίσκονται μεταξύ των αρνητών, όπως ο Henry Bauer, δεν δημοσιεύουν σε ιατρικά περιοδικά; Είναι πιθανό να υπάρχει μια συνομωσία για να συγκαληφθούν οι ιδέες αυτών που πάνε ενάντια στις επικρατούσες θεωρίες της επιστήμης; Δεν νομίζω. Πιστεύω ότι ο λόγος που οι αρνητές έχουν οποιαδήποτε αξιοπιστία είναι γιατί παρέχουν ένα ελκυστικό μήνυμα σε πολλούς ανθρώπους που διακατέχονται από φόβο και που δεν εμπιστεύονται την επιστήμη, την Μεγάλη Φαρμακευτική ή την κυβέρνηση. Το μήνυμα είναι ελκυστικό σε αυτούς που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο HIV συνδέεται με τον τρόπο ζωής τους ή ότι πρέπει να χρησιμοποιούν προφυλακτικό. Το μήνυμα είναι ελκυστικό σε αυτούς που είναι οροθετικοί και που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι τους έχει δοθεί μια θανατική καταδίκη.

Υπάρχουν όμως ισχυρά στοιχεία που να δίνουν αξιοπιστία στους αρνητές; Δεν μπόρεσα να τα βρω. Για παράδειγμα η Maggiore ισχυρίζεται ότι μιας και οι επιπτώσεις του HIV μπορούν να προκληθούν και από άλλα πράγματα πέρα από τον ιό, τότε ο HIV δεν προκαλεί AIDS. Αυτό είναι σαν να ισχυρίζεται ότι μιας και ο καρκίνος του πνεύμονα δεν προκαλείται μόνο από το τσιγάρο, τότε το τσιγάρο δεν προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα. Ισχυρίζεται επίσης ότι υπάρχουν πολλές λανθασμένες διαγνώσεις AIDS αλλά τα επιχειρήματα της είναι σοφιστείες *. Η αναγνωρισμένη άποψη της επιστημονικής κοινότητας δεν είναι ότι ο HIV αποτελεί απόλυτα αναγκαία συνθήκη για οποιαδήποτε από τις σχετιζόμενες με το AIDS ασθένειες όπως το σάρκωμα Καπόζι, η πνευμονία από πνευμονοκύστη carinii (PCP), η δάαρροια, η στοματική λευκοπλακία, η δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας κλπ. Ούτε είναι αναγνωρισμένη η άποψη ότι το να έχει κάποιος μια από τις παθήσεις που χαρακτηρίζουν το AIDS, επαρκεί για τη διάγνωση του AIDS.

Ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για το ότι το AZT ή άλλα αντιρετροϊκά φάρμακα είναι αποτελεσματικά στην καταπολέμηση του AIDS, είναι απλά ψέμα *. Μάλιστα, μια από τις πρώτες μελέτες που κατέγραψαν την αποτελεσματικότητα του AZT είχε γίνει από ερευνητές που ήταν τόσο εστιασμένοι στο ν' αποδείξουν ότι οι προσευχές αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής των ασθενών με AIDS ώστε να μην αναφέρουν το γεγονός πως ο λόγος που δεν πέθανε κανένας ασθενής τους κατά τη διάρκεια της μελέτης τους ήταν μάλλον γιατί έπαιρναν αντιρετροϊκά φάρμακα *. Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να βλάφτηκε λαμβάνοντας το AZT, ενώ δεν είχε AIDS, είναι άσχετο με το αν είναι αποτελεσματικό για τους ασθενείς.

Ο ισχυρισμός ότι οι συσχετισμοί μεταξύ του HIV και του AIDS είναι επίπλαστοι, είναι απλά ψευδής και φαίνεται αληθοφανής μόνο λόγω της επιλεκτικής χρήσης ανεκδοτολογικών μαρτυριών και αναφορών *.

Οι αποδείξεις ότι ο HIV προκαλεί το AIDS είναι συντριπτικές όπως επίσης και το ότι "η ετεροφυλοφιλική συνουσία ευθύνεται πλέον για το 70-80% όλων των μεταδόσεων του ιού παγκόσμια *". Ο ισχυρισμός ότι το AIDS προκαλείται κυρίως από ναρκωτικά, δεν στηρίζεται από στοιχεία *. Ο ισχυρισμός ότι το πρόβλημα του AIDS στην Αφρική οφείλεται στη φτώχεια ή ότι δεν υπάρχει καν τέτοιο πρόβλημα στην Αφρική, είναι απλά λάθος και βασίζεται σε διαστρέβλωση και απόκρυψη γεγονότων *.

Ο Henry Bauer αρχίζει τον πρόλογο του καινούργιου του βιβλίου "The Origin, Persistence, and Failings of HIV/AIDS Theory" (Η Καταγωγή, η Διατήρηση και η Κατάρρευση της Θεωρίας HIV/AIDS) με τον ισχυρισμό:

...η καθιερωμένη άποψη συνεχώς παροτρύνει για "ασφαλές σεξ", ειδικά για τη χρήση προφυλακτικών, στηριζόμενη στη βάση ότι το HIV/AIDS μεταδίδεται σεξουαλικά. Όμως, μελέτες οι οποίος λαμβάνουν υπόψιν διαφορετικούς βαθμούς χρήσης των προφυλακτικών έχουν βρει ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά. Επίσης, παρατηρήσεις της μετάδοσης με σεξουαλικό τρόπο έχουν βρει ότι αυτή είναι ασήμαντα μικρή: ετεροφυλοφιλική συνουσία χωρίς προφύλαξη μεταξύ ενός οροθετικού με ένα υγιές άτομο φέρει πιθανότητα 1:1000 ορομετατροπής του υγιούς -να γίνει οροθετικό-, σύμφωνα με μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ταϋλάνδη, στην Αϊτή και στην Αφρική όπου σύμφωνα με επίσημες αναγγελίες, η ετεροφυλοφιλική συνουσία είναι ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού.

Ο Bauer έχει δίκιο σχετικά με το ποσοστό ορομετατροπής. Σύμφωνα με τη Nancy Padian:

Η τρέχουσα πιθανότητα μετάδοσης του ιού από άντρα σε γυναίκα μετά από μία έκθεση στον ιο του HIV είναι 0.01-0.32% και η μετάδοση από γυναίκα σε άντρα ύστερα από έκθεση είναι 0.01-0.1%.

Όμως δεν συνάγεται από το γεγονός αυτό ότι τα προφυλακτικά δεν κάνουν τίποτα. Όπως σημειώνει η Padian:

...ένας άντρας ή μια γυναίκα μπορεί να γίνει οροθετική ύστερα και από μια και μόνο επαφή. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, ειδικά στην υπο-σαχάρια Αφρική, αρκετοί παράγοντες (μόλυνση και με άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, πρακτικές περιτομής, μικρή αποδοχή των προφυλακτικών, πρότυπα επιλογής σεξουαλικών συντρόφων, τοπικοί ιικοί τύποι που κυκλοφορούν στην περιοχή, υψηλά ιικά φορτία μεταξύ των οροθετικών κλπ) μπορούν ν' αυξήσουν την πιθανότητα ετεροφυλοφιλικής μετάδοσης στο 20% ή και υψηλότερα. Στοιχεία που καταγράφουν ειδικά την ετεροφυλοφιλική μετάδοση του ιού προέρχονται από οροασύμβατα ζευγάρια (ζευγάρια όπου το ένα μέλος είναι οροθετικό και το άλλο όχι). Με την πάροδο του χρόνο ο HIV μεταδίδεται και στο άλλο μέλος. Άλλες μελέτες έχουν καταγράψει τη μετάδοση του HIV μέσα από τη δικτύωση των σεξουαλικών συντρόφων. Επιπρόσθετα στοιχεία προέρχονται από επεμβατικές μελέτες οι οποίες, για παράδειγμα, προωθούν τη χρήση των προφυλακτικών ή παροτρύνουν τη μείωση του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων: η καταγεγραμμένη επιτυχία αυτών των επεμβάσεων οφείλεται στο ότι αποτρέπουν τη μετάδοση του HIV.

Με λίγα λόγια, τα στοιχεία για τη σεξουαλική μετάδοση του HIV είναι επαρκώς καταγεγραμμένα, οριστικά και βασισμένα πάνω στις πρότυπες, αναμφισβήτητες μεθόδους και πρακτικές της ιατρικής επιστήμης. Άτομα που αναφέρουν τη δημοσίευση της Padian κ.α. του 1997 ή δεδομένα από άλλες μελέτες της ερευνητικής μας ομάδας με σκοπό το να δώσουν υπόσταση στο μύθο ότι ο HIV δεν μεταδίδεται σεξουαλικά, αν μη τι άλλο δεν είναι καλά πληροφορημένοι. Η κατάχρηση που κάνουν σε αυτά τα αποτελέσματα των μελετών είναι παραπλανητική, ανεύθυνη και ενδεχομένως επιβλαβής για το κοινό.

Ο Bauer, ο συνταξιούχος χημικός και συγγραφέας, ισχυρίζεται επίσης ότι "ο HIV δεν έχει απομονωθεί πότε σε καθαρή μορφή, οπότε και τα τεστ για τον HIV δεν έχουν τεκμηριωθεί - στ' αλήθεια λοιπόν, μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει και την ίδια την ύπαρξη του HIV"* . Αυτοί όμως που κάνουν έρευνα πάνω στο AIDS ισχυρίζονται ότι:

...μοντέρνες τεχνικές καλλιέργειας έχουν επιτρέψει την απομόνωση του HIV σε όλους ουσιαστικά τους ασθενείς με AIDS καθώς επίσης και σε όλα τα HIV οροθετικά άτομα, τόσο με αρχικά όσο και με προχωρημένα στάδια της νόσου. Επιπρόσθετα, η αλυσίδα πολυμεράσης (PCR) και άλλες εξελιγμένες μοριακές τεχνικές έχουν επιτρέψει στους ερευνητές να καταγράψουν την παρουσία γονιδίων του HIV σε όλους ουσιαστικά τους ασθενείς του AIDS, καθώς επίσης και σε άτομα που βρίσκονται στα αρχικά στάδια της νόσου του HIV.*

Ο Bauer λέει επίσης ότι "οι αντιρετροϊκές θεραπείες δεν έχουν ελεγχθεί πότε σε ελεγχόμενες μελέτες για την κλινική αποτελεσματικότητα τους ή για την βελτίωση της υγείας του ασθενή, πόσο μάλλον για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής *". Εδώ που τα λέμε, το βιβλίο-άρνηση του HIV που έχει γράψει μοιάζει με μια πλήρη λίστα του προγράμματος των αρνητών του HIV. Συνεπώς αν κάποιος θέλει να βρει μαζεμένα σε ένα μέρος το τι ισχυρίζονται οι αρνητές του AIDS και το τι στοιχεία νομίζουν πως στηρίζουν τις θέσεις τους, μπορεί να διαβάσει το βιβλίο του Bauer.

Από την άλλη, αν κάποιος ενδιαφέρεται ν' ακούσει το τι έχουν να πούνε για τον HIV και το AIDS οι επιστήμονες που κάνουν έρευνα πάνω στο θέμα, τότε προτείνω στους αναγνώστες να διαβάσουν κάποιες από τις δημοσιεύσεις τους ή τουλάχιστον να δουν τις ιστοσελίδες που έχουν δημιουργήσει ως απάντηση στους αρνητές.

Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί ότι αρκετοί διαπρεπείς επιστήμονες που κάποτε συσχετίζονταν με τους αρνητές, έχουν πλέον αλλάξει την άποψη τους και αποδέχονται πως ο HIV είναι ένας σημαντικός αιτιώδης παράγοντας για την ανάπτυξη του AIDS: ο Robert Root-Bernstein, καθηγητής επιστημών υγείας στο Michigan State University (Rethinking AIDS: The Tragic Cost of Premature Consensus 1993), ο Joseph Sonnabend, συνταξιούχος γιατρός, επιστήμονας και ερευνητής πάνω στο AIDS, και ο Walter Gilbert κάτοχος του Νόμπελ Χημείας του 1980.

Περισσότερες Πληροφορίες

• Treatment Action Campaign
• Ignorance is not bliss
• Errors in Celia Farber's March 2006 article in Harper's Magazine (2006). Robert Gallo et al.
• HIV Denial in the Internet Era. 2007. Tara C. Smith and Steven P. Novella
• Evaluating Personal Experiences by Robert T. Carroll (2007)
• Answering the AIDS Denialists: Is AIDS Real? (2000). by Bruce Mirken
• Mass Media Funk: May 6, 2000; Mbeki invites Duesberg to Pretoria
• Mass Media Funk: May 11, 2000; Mbeki blames poverty for AIDS
• SD Newsletter 46: September 9, 2004: AIDS dissident and advisor to the South African Health Minister, Dr. Robert Giraldo, recently recommended that HIV+ patients take a mixture of olive oil, lemon juice, garlic, and African potato.
• Mass Media Funk: September 16, 2004; Wangari Maathai, the Kenyan assistant minister for environment and natural resources and a professor of biology at Nairobi University, claims that HIV/AIDS is a biological weapon manufactured by the developed world to wipe out the black race from developing countries
• Mass Media Funk: February 15, 2007; Mbeki improves but president of Gambia picks up the baton
• Nicoli Nattrass. (2007). "AIDS: Denialism vs. Science" September/October issue of Skeptical Inquirer; 31-37.

Iliffe, John. 2006. The African AIDS Epidemic: A History. Ohio University Press.

Nicoli Nattrass. (2007). Mortal Combat: AIDS Denialism and the Struggle for Antiretrovirals in South Africa. University of KwaZulu-Natal Press.

Padian N. et al. 1993. Prevention of heterosexual transmission of human immunodeficiency virus through couple counseling. Journal of  Acquired Immune Deficiency Syndrome.  Sep;6(9):1043-8

Padian N. et al. 1997. Heterosexual transmission of human immunodeficiency virus (HIV) in Northern California: results from a ten-year study. American Journal of  Epidemiology; 146:350-7.